| |
Panie Jerzy,
Mimo wszystko w kontekście niemal codzeinnego tryumfu odgapiaczy lepiej dmuchać na zimne. Za zdefiniowaną przez Pana miedzą istnieje pewien nazwijmy to produkt w postaci łowiska. Abstrachując od wymyślania koła na nowo istnieje jeszcze inny aspekt, że w biznesie warto czasami oferować to, czego nie ma konkurencja. Różni wędkarze, różne mają zachcianki, zatem również skierowana do nich oferta może być odmienna. Przeniesienie rozwiązań może doprowadzić do jednorodności.
Panie Krzysztofie,
Konteksty są rózne, a w naszej rzeczywistości najbardziej dominujący jest ten, który nawiązuje do rozwiązań które "były zawsze", ten zwrócony wstecz i w taki sposób próbujący zrozumieć i wytłumaczyć wszystko. To jest "porażka". Gdybyż było choć takie "odgapianie", o którym Pan pisze, to już byłoby lepiej. "Odgapianie" w sensie uwzględnienia róznych elementów, które funkcjonują w miejscu "wzorca". Tymczasem problemem jest to, że bierze się wycinek i próbuje wpasowac w funkcjonowanie ukształtowane "za komuny" ....
Warto oferować coś, czego nie mają inni, co nie oznacza, że każda rzecz ma byc zupełnie odmienna od pozostałych. Jest na rynku mnóstwo choćby napojów pomarańczowych, z których każdy znajduje swoich nabywców. jednemu bardziej odpowiada smak jednego, innemu stopień "zagazowania", jeszcze inny patrzy tylko na cenę. Ale napój pomarańczowy zostaje napojem pomarańczowym. Warto wiedzieć jakie problemy napotkali inni w jego tworzeniu, wprowadzaniu na rynek, i nie powielac ich. Uczyć się tez pozytywnych doświdaczeń. najlepiej, kiedy można po prostu zapytac i uzyskaać życzliwą odpowiedź. Jeżlei ma się taka mozliwośc i z niej nie korzysta, to bład.
Rozwiązań nie da sie "przenosić" w sposób bezmyslny, bo wtedy nie funkcjonują. A samo rpzeniesienie rodzi odmienności, które czesto wystarczająco róznicują.
Moim najulubieńszym pytaniem jest "dlaczego?",
Jakoś dziwnie rzadko je Pan zadaje. Zachęcam do bardziej spokojnego reagowania na wypowiedzi innych i do pytania. Wiele można się dowiedzieć. 
Z drugiej strony takie subtelne przekazanie ludziom, że za miedzą jest lepiej... też może motywować i wpływać na ambicje. Może też unaocznić, że jednak się da, nawet w Polsce i nawet w PZW. Pomijając te pochwały ludzi, którzy dają radę w tym systemie, nie należy zamykać drogi dla tych, którzy lepiej poradziliby sobie w innym. System nie musi być jednorodny, różne systemy powinny ze sobą współistnieć, ponieważ lepiej to wykorzystuje ludzkie zasoby.
Pokazywanie gotowych rozwiązań, możliwych do zaadaptowania, pokazywanie skutecznych adaptacji dokonanych przez takich samych ludzi, pokazywanie sposobów w jaki się to dokonuje ma z jednej stronych formę zachęty i motywacji, ale jest przede wszystkim formą kształtowania nastawień i postaw. jest jednym ze sposobów na przerywanie zaklętego kręgu niemożności, wychodzenie z niego do sfery przekonania, że "da się". Nie jest też, w żadnym razie, zamykaniem możliwości. Są pewne zasady ogólne, na które staram się zwracać uwagę, możliwe do wykorzystania niezależnie od formy organizacyjnej czy własnościowej. Wymagają jednak posiadania istotnych możliwości bazowych, bez których trudno cokolwiek osiągnąć. Poza tym, z tą różnorodnością, która jest mi miła, jest jeszcze kwestia możliwości. Przypomina się stary żart o dwóch młodych ludziach, z których jeden mówi: "Wydębiłem od starych pozwolenie na zapuszczenie brody". "I co?" I nie rośnie mi"....
Boję się, że za jakiś czas PZW stworzy wiele takich łowisk, co samo w sobie będzie wspaniałe - ale z drugiej strony łowiska takie mogą pod egidą jednej organizacji czynić praktyki monopolistyczne z wiadomymi skutkami dla naszych portfelów.
Może, ale wcale nie musi. Konkurencja jest konkurencją, niezaleznie od tego zachodzi na zewnątrz czy wewnątrz. Tylko musi powstawać. Skoro nie powstaje "na zewnątrz" to warto ją tworzyć "wewnątrz". Prosze jednak zdac sobie sprawę, ze cała gra konkurencyjna zachodzi w obszarze powyżej kosztów funkcjonowania. Proszę zadać swoje ulubione pytania ludziom, którzy zajmują się prowadzeniem łowisk, a oni odpowiedzą Panu jaki jest poziom kosztów prowadzenia łowiska. Wychodząc z kolei z poziomu właściciela łowisk, do czego wielu wypowiadających się pretenduje, celem jest swoista "maksymalizacja zysku", bo inaczej takie poczucie byłoby wewnętrznie sprzeczne.
Zatem można namawiać ludzi do przeniesienia rozwiązań, ale z drugiej strony trzeba kogoś też rozpalić do podjęcia prywatnej inicjatywy, abyśmy nie obudzili się z ręką w nocniku. Dlatego ten pragmatyzm pański mnie tak też rozjuszył, ponieważ chciałbym, aby trochę tego muru jednak się rozpadło i aby ludzie uwierzyli również w to, że mogą ogłosić autonimię i uciec spod klosza PZW do pracy na własny rachunek.
Ja wiele razy zachęcałem do tego. Do aktywności ludzi. Do podejmowania takich przedsięwzięć. Ale każdy robi to na własny rachunek i na własną odpowiedzialnosć. Jeżłei chce się Pan tego domagać od innych, to jest to mało realne. Pragmatyzm jest istotnym elementem myślenia gospodarczego. Dlaczego mało ludzi podejmuje wyzwanie gospodarowania rybackiego dla wędkarzy? Ano z pragmatyzmu właśnie. Mierząc zamiary na siły, a nie odwrotnie.... Dlatego namawiam, pragmatycznie, do jak nalepszegio wykorzystania tego, co jest, do budowania na posiadanych "możliwości bazowych". Wbrew marudzącym, że "nie da się", czy wbrew ideologicznym pokrzykiwaniom o "jedynie słusznych sposobach".... Prosze też nie pisac o "rozjuszeniu", bo żeby miało ono jakiekolwiek znaczenie, to trzeba mieć możliwości wpływania na bieg rzeczy. Rozjuszyć się może słoń, lew czy bodaj dzika świnia, ale rozjuszenie myszy czy mrówki niewiele znaczy .... musiałoby byc tych rozjuszonych mrówek mnóstwo, i to kierujących swoje rozjuszenie w jednym kierunku. I do tego też namawiam. Choć może brdziej do skoordynowanego, wspólnego, pragmatycznego działania, niż do zaślepionego rozjuszenia ... 
Forum jednak nie traktuję jako miejsca do ostatecznego ustalenia. Chciałbym tylko, aby ludzie wypowiadający się z wielką pewnością i spokojem nie byli "bezkarni" w swoich przemyśleniach. W szczególności ludzie z autorytetem i osiągnięciami są grupą najbardziej zagrożoną na brak krytyki.
Prosze się nie unosić w swojej "antyestablishmentowej" zapalczywości. Ludzie darzeni rzeczywistym autorytetem sa darzeni nim z jakiegoś powodu. Warto też zastanowić się, albo zapytać "dlaczego". Dobrze też mieć wiedzę, pozwalającą na rozpoznanie sytuacji, w których warto sprzeciwiać się autorytetom, a nie sprzaeciwiać się tak "dla zasady". Bo wtedy będzie to takie zjawisko, jakie opisał Beenhakker w swej wypowiedzi, którą przytoczyłem wcześniej.
Wiele rzeczy da się osiągnąc w ramach tego, co jest. Bez wykorzystania istniejących możliwości, bez ich rozsądnego zastosowania, nie warto zmieniać dla ssamych zmian, bo to wielkie koszty, a efekt niepewny ... bardzo niepewny ...
Pozdrawiam serdecznie
Jerzy Kowalski
|
