| |
Panie Krzysztofie,
Doceniam bardzo tę umiejętność zreflektowania się, którą Pan okazał, oraz Pańską skłonność do przełamywania stereotypów, które są „wdrukowane” w myślenie przez dominację obiegowych opinii nad racjonalnym rozumowaniem.
Życzę Panu i Pańskiemu środowisku konsekwentnego, roztropnego, skutecznego dążenia do uzyskiwania wpływu na to, co jest dla Was ważne. Niezależnie od wybranego, docelowego rozwiązania (czy rozwiązań, równolegle funkcjonujących), spełniających podstawowe wymagania racjonalności, efektywności i pobudzania rozwoju. Warto też pamiętać, że docelowe rozwiązania nie pojawiają się „ot tak”, za dotknięciem czarodziejskiej różdżki, że wymagają podzielenia całego procesu na etapy, wymagają poruszania się w ramach możliwych, a nie wyidealizowanych doświadczeń. Warto robić coś sensownego, nawet w ograniczonym zakresie, niż nie robić nic, kiedy nie da się uzyskać wszystkiego.
Wyrażona przez Pana zdecydowana chęć konsekwentnego dążenia do wprowadzania zmian na lepsze jest dobrym punktem wyjścia do tego, żeby miały one miejsce. W razie potrzeby wie Pan już do jak wielu ludzi może się Pan zwrócić z pytaniami, żeby uniknąć błędów, które inni zidentyfikowali już wcześniej, co pomoże przyspieszyć cały proces.
Odnośnie samych łowisk, które są tylko częścią większej całości, różne rozwiązania mają sens, w zależności od posiadanych zasobów, od możliwości ich wykorzystania. Podstawowa kwestią, która łączy rozsądne rozwiązania, jest uzyskiwanie dodatniego wyniku prowadzenia gospodarki, zapobieganie sytuacji rabunkowej eksploatacji, prowadzącej nieuchronnie do bankructwa. Nieco więcej na ten temat napisałem w artykule dostępnym w formie elektronicznej na stronie PW w dziale Artykuły/Publicystyka/Nasza publicystyka – Bilans przyrodniczy i gospodarczy łowiska pstrągowego.
Warto też zdawać sobie sprawę, że prowadzenie „łowiska patronackiego” nie przebiega „we współpracy z PZW”, ale w ramach PZW. Gdyby ta organizacja funkcjonowała w taki sposób jak grupy ludzi, powołujące tego rodzaju przedsięwzięcia, to byłaby wtedy stowarzyszeniem, którym jest teraz w większości przypadków tylko z nazwy.
Mam nadzieję, że szybko nauczy się Pan zastępować emocje bardziej wyważonymi sadami opartymi na wiedzy, a także, mam również nadzieję, na doświadczeniu. Tego nabywa się szybko, kiedy zajmuje się bezpośrednio sprawami, o których się mówi.
Pozdrawiam serdecznie
Jerzy Kowalski
|
