| |
Na Cholerzynie nie ma pani Kasi z Reklińca, która oskubuje wędkarzy z kaucji, jak jej w terminie nie oddadzą wypełnionego rejestru na zezwoleniu. Roczni też jakby nie kwapią się z wypełnianiem rejestrów rocznych, a ja nie mam zdrowia dzwonić do nich po kilka razy w roku i dusić, puki nie wyślą rejestru choćby mejlem. Wędkarze z Cholerzyna, to taka paka swobodnych ludzi spinningowo - muchowo - podlodowych, którzy łowią dla prezyjemności, a rejestrowanie złowionych ryb do przyjemnych nie należy.
Jeśliby wziąć pod uwagę zarejestrowane ryby, to łowi się przeciętnie co piątą lub dziesiątą wpuszczoną rybę. Wygląda na to, że wędkarze zamiast zjadać ryby leżą na brzegu i się opalają, nawet na lodzie, bo frekwencja jest, a opłat wystarcza na opłacenie stosunkowo wysokiego czynszu dzierżawnego. Nie ma to jednak wyrazu w ilości odłowionych czy zabranych ryb. Konsekwentnie: z obliczeń wygląda na to, że ryby lepiej przeżywają w Rabie (potokowy 20%, tęczowy 40 do 50%) niż w Cholerzynie (marne 10%).
Obiecywałem sobie, że zastosujemy inny sposób szacowania połowów, ale w międzyczasie zlikwidowano semestralne praktyki studenckie Uniwersytetu Rolniczego i nie ma kto tego robić. Według wstępnych szacunków opartych na "przeglądach koszyka" zwrot wpuszczonych dorosłych pstrągów sięga ok. 50 do 70%.
Sezon na Cholerzynie trwa od października do maja: w lecie ryby znikają i są nieosiągalne dla wędkarzy. Przypisujemy to ciepłej wodzie mieszanej pompami piaskowymi pracującymi w kopalni piasku. Czego nie złowi się na jesieni, w zimie i na wiosnę czasem nie przeżyje do następnej jesieni. Ale generalnie podczas lata ryby potrafimy namierzyć i są one policzalne podwodnie, tyle że nie do złowienia na wędkę i jakby mocno ospałe.
|
