| |
Marcins, trafia w sedno. Kazdy może napisać ,, ..nie będzie ryb póki będzie PZW, rozpieprzmy zapory, skończyć z zarybieniami, dogadajmy się z rybakami niech zdejmą siaty, lepiej chronić niż zarybiać" tylko efekt jest porównywalny do wpływu komentarzy z WP na politykę zagraniczną MSZ. Albo ktoś decyduje się na działanie w zakresie na jaki ma wpływ, albo pomaga innym którzy taki wpływ na kolej rzeczy maja, albo wylewa żale z determinacja wartą lepszej sprawy. Mam szacunek do osób, które potrafiły zdziałać nawet małą rzecz, ale doprowadzić ją do końca, wybudować tarlisko na dopływie, udrożnić przepust lub zastawkę, przypilnować tarliska, czy nawet pomóc przy zarybieniach. Z czasem ludzie zaczynaja się organizować, wyłaniaja się liderzy grup, zmieniaja postrzeganie świata przez pozostałych. Brytyjczycy, Irlandzczycy, Duńczycy też do pewnych wniosków dochodzą dopiero teraz, ale mają juz swoje lobby, które reprezentuje ich interesy. Tworzenie normalności to cholernie długi proces, ale twierdzę, że już się rozpoczął. Ludzie na Rabie, Redzie, Łebie, Redze, Inie chcą i zmieniają na lepsze obraz swoich rzek. Ale przy okazji nie można od razu kwestionować całego świata. To musi być proces, a nie rewolucja, bo rewolucja niesie za sobą pewne ryzyko. Pierw musimy się my zmienić, zeby zmieniać świat. Szukajmy przyjaciół i sprzymierzeńców, zamiast wszędzie szukać wrogów, pozytywne działanie mniej wrustruje.
Rząd nie zarybia smoltami troci i łososi dla wędkarzy, on zarybia dla rybaków, rząd nie prowadzi programu restytucji łososia, on prowadzi zarybienia obszarów morskich, gdyby rząd chciał przywrócić łososia do polskich rzek zabrał by się do tego inaczej. Ale spokojnie, przyjdzie czas, ze się za to zabierze, tak jak musi wprowadzic obszary Natura 2000, choć tego nie chce, już nie jesteśmy suwerennym krajem. A póki co możemy się frustrować przed monitorem, lub podejmować działania które mają szansę realizacji.
|
