| |
Panie Macieju,
Pana diagnozy są w pelni zgodne z moimi. Też uważam, że tak "powinno być", wiem, ze tak "było" i że trudno przełamać wieloletnie niezrozumienie procesów demokratycznych i takiej organizacji społeczeństwa, zwłaszcza, że jak Pan zauważył, takie było wychowanie tego społeczeństwa, co było na rękę byłym władcom. Warto przypomnieć próby zaszczepienia idei samorządności w Polsce międzywojennej. To trudne ale nie niemożliwe.
Odczytałem jednak dwa stwierdzenia, z którymi trudno mi się zgodzić. Przede wszystkim, za "przewodnią siłą" stał potężny aparat przymusu państwowego. Za jej pozostałościami nadal stoi. PZW nie ma żadnego "aparatu przymusu" wobec swoich członków, przynajmniej od 20 lat, a my ciągle w "chocholim tańcu". I to mnie przeraża. To nie jest żadne agitatorstwo, a sam Pan wie najlepiej jak ważne jest osobiste zaangażowanie w ludzkiej działalności. Zawodowej czy hobbystycznej. Jak wielokrotnie pisałem, nie oczekuję, że wszyscy, którzychcą po prostu łowić ryby będą nagle wolontariuszami pracującycmio dla środowiska i wód, które użytkują. Natomiast oczekuję, że będą przynajmniej pasywnymi gospodarzami, ale jednak świadomymi konsumentami, ktorzy wiedzą czego można rozsądnie oczekiwać i że trzeba dbac o eksploatowane dobro, a nie prowadzic rabunkowej eksploatacji. Jeżeli członkowie organizacji prowadzącej gospodarkę na wodach widzą, ze ich reprezentanci źle ustalają limity, wymiary, opłaty, dostęp do łowisk to czy Pana zdaniem powinni podnosić "krzyk" w tej sprawie czy "cichaczem" korzystac z tego faktu. Przecież to wszystko "nasze". Przyznam, że jestem nieco zagubiony w meandrach, po jakich może krążyć myśl ludzka w tych sprawach i naprawdę nie widzę logiki w wywodach wielu Kolegów. Nie zamierzam obrażać nikogo. Uważam, że spór na temat problemów i podglądów trzeba oddzielać od szacunku dla ludzi, co jest podstawą demokratycznej debaty, którą mimo emocji staram się tu prowadzić.
Po drugie, uważam, jak poprzednio napisałem, że skoro tych działań, o których Pan pisze, z resztą oczywistych, ze strony władz PZW nie widać to jedynym wyjściem, jaki zna demokratyczny system jest wymuszenie tego albo przejecie tego działania. I nie sądzę aby w liczącej setki tysięcy członków organizacji, a zwłaszcza w jej najbardziej aktywnej części, do której piszę, nie znaleźli się ludzie, którzy by chcieli i wiedzieli jak to zrobić. No chyba, że rzeczywiście tak jest, a wiedy "pas". Uważam, że warto to zrobić w imię chociażby tego dostępu do władz państwowych, siły lobbingu i dostępności finansów aby nie tworzyć tego od nowa.
Odpowiedź na pytanie, które Pan proponuje, w obecnym stanie świadomości, o którym piszemy, znam z góry. W tej chwili bardziej cenne byłoby pytanie "jak zreformować PZW" oczekując sensownej dyskusji na ten temat. Dopiero gdyby okazało się, że poważne działania do tego zmierzające są nieskuteczne można powiedzieć "nie da się". Natomiast nawet nie próbując, nie przeprowadzając rzetelnej analizy problemu zdajemy się na rządzenie się emocjami. A potrzeba nam pragmatyzmu.
Serdecznie pozdrawiam
Jurek Kowalski
|
