| |
Staszku,
masz absolutną rację we wszystkim.
Jedyne co dodam, to to, że nie znam instytucji, która jest zarządzana w jakikolwiek sposób, aby nie było tam ludzi, którzy się na swojej robocie nie znają. Począwszy od firm a skończywszy na biurach samorządów, szpitali czy spółek komunalnych.
Wszędzie są ludzie, którzy nie mają kompetencji a funkcje sprawują.
Na koniec dodam jedno. Przysłowiowy "Kowalski" swoje potrzeby ma zapewnione. Ma zapewniony dostęp do wody, ma w niej ryby(mniej lub więcej ale są), może je zabrać, są zarybienia z których jest zadowolony bo łowi te ryby i za stawkę, która dzisiaj jest może łowić codziennie za parę złotych.
Przywołane wody zagranicą, gdzie jeżdżą nasi koledzy to promil bo to muszkarze czy spinnigiści w pogoni za pstrągiem czy szczupakiem. Cała masa spławikowców, feederowców czy innych jest zadowolona więc oni raczej do zmian nie prą.
My cały czas rozmawiamy o nas a nas jest garstka. A garstka w masie nic nie znaczy.
Po wylaniu wszystkich pomyj dociera powoli do świadomości i jest odwaga, żeby o tym
napisać, że cały system jest chory.
Jest chory, ale to, co WP chciały zrobić, jest nie tylko niezgodne z prawem (regulator nie może być
jednocześnie użytkownikiem rybackim), ale także cofnięciem się do najgorszych i nieefektywnych
rozwiązań PRL (jedna opłata krajowa). Sprawne systemy wędkarskie w innych krajach, przyciągające
też polskich wędkarzy, opierają się na 3 głównych rodzajach użytkowników rybacko-wędkarskich
(celowo podaję taką kolejność):
1. Lokalne towarzystwa wędkarsko-rybackie
2. Osoby prywatne (dzierżawcy, właściciele wód lub brzegu)
3. Władze lokalne i regionalne (na ogół odpowiedniki gminy lub województwa). Często jest to
wskazane, gdy na danym obszarze brak jest osób lub towarzystw zainteresowanych przejęciem wód,
albo nie mających stosownych kompetencji. Nieraz przypadek dużego akwenu też może przemawiać
za takim rozwiązaniem.
PZW, ani jego okręgi, nie mogą wypełniać funkcji lokalnego towarzystwa, bo:
1. Działacze okręgowi (decydenci) nieraz nie mają pojęcia o tym, jakie wody posiadają, jak na nich
należy gospodarować, itd. Im większy okręg (terytorialnie), tym jest gorzej. Najlepszym przykładem
jest Okr. Mazowiecki, składający się z kilku województw. Do władz okręgu nieraz wybiera się ludzi na
podstawie kryteriów pozamerytorycznych, a nie kompetencji. To, że ktoś jest dobrym wędkarzem i
kolegą, nie oznacza, że będzie sprawnym menadżerem (trzeba znać prawo, ekonomię, ichtiologię,
hydrobiologię, itp.).
2. W walce o władzę poszczególne okręgi się zwalczają (walka o stołki), a nie kierują energię na
rozwiązywanie problemów.
3. Okręgi mają podmiotowość prawną, ale pod wieloma względami są uzależnione od ZG PZW (m.in.
jest jeden statut, jedna stawka członkowska, szereg decyzji odgórnych, itp.).
Optymalnym rozwiązaniem byłoby stworzenie niezależnych towarzystw, a następnie powołanie
federacji, która działałaby na zupełnie innych zasadach, niż ZG PZW.
|
