| |
"Zupełnie inne uwarunkowania wyznaczają skutecznosc zarybień i skuteczność tarła naturalnego, ale wspólnym dla obu jest wielkośc presji wędkarskiej oraz możliwość panowania nad nią, prowadząca zarówno do większej efektywności zarybień jak i do zwiększenia liczebności tarlaków, pozostałych po wyeksploatowaniu (dopuszczalnej) części populacji..."
Jerzy Kowalski
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------
Otóż, to. Od wielu lat usiłuję podczas różnych okazji przekazać pewne prawidła postępowania tzw. niepisanego prawa wędkarskiego. Ciągle jeszcze duży odsetek wędkarzy jest wyłącznie bezwzględnymi konsumentami, na zasadzie ja płacę, ja wymagam. Chodzi tu, o nieposkromioną chęć przebywania nad wodą za wszelką cenę (nawet parę razy w tygodniu); zabieranie jak się powiedzie limitów ryb - bo regulamin pozwala, itp. Doprowadza, to do wyrybień naturalnych wód górskich z uwagi na tzw. efekt "zadeptania". Dlaczego nie bierzemy przykładów z krajów zachodnich, gdzie np. w danym Klubie postanowiono, że w ciągu roku można zabrać tylko 10 szt p. potokowego. Swojego czasu pisałem też o delikatności lipienia. To, że zaraz po wpuszczeniu dana ryba żwawo odpływa, nie oznacza wcale, że za jakiś czas może usnąć wskutek urazów i szoku. Jeżeli jesteśmy rzadziej na rybach, to przerzucamy mniej ryb, niż będąc parę razy w tygodniu. Proste. Do tego te zarybienia wód "dzikich", które tak na dobrą sprawę mają poprawić nastrój mięsiarzom pazerniakom o zacięciu sportowym lub sportowcom. Niedługo ukaże się praca naukowa, kóra wykaże, że w specyficznych warunkach zarybienia to przestępstwo, bo bezefektownie pochłaniają od lat ogromne sumy pieniędzy, a największymi szkodnikami wędkarskimi są ludzie.
Wodom Cześć
Robert
|
