| |
Witam
"Trzeba sporządzić bilans zasobów biologicznych i bilans ekonomiczny łowiska. Zobaczyć co da się zrobić samemu, co może za nas zrobić przyroda jeżeli pomożemy jej stwarzając odpowiednie warunki."
Ja wcale nie uciekam od odpowiedzialnosci za rzeke (głownie mam na mysli Dunajec), a wrecze przeciewnie- jesli tylko ktos mi powie co mam robic by bylo lepiej, to zapewniam Pana ze bede to robil, bo jak to ktos kiedys powiedzial ja "jestem mlody i mam jeszcze sile walczyc". Naprawde nie chce tylko mowic, chce dzialac. Wiec prosze mi powiedziec co ja osobiscie moge zdzialac? I zapewniam ze nie ma w moich wypowiedziach odrobiny ironi.
Marcinie,
Najpierw powinieneś wyzbyć się oczekiwania, że ktoś ma powiedzieć co masz zrobić. Widziałem Twoje zaangażowanie i skuteczność w podejmowaniu inicjatywy. Najważniejsze to wiedzieć czego się chce i sprawić żeby ten głos był słyszalny. Samemu mieć wpływ na podejmowanie ważnych decyzji. Indywidualnie lub we współpracy z innymi. Wielkim problemem jest oddawanie przez nas samych inicjatywy w inne ręce. Wtedy te "inne ręce" urządzają nam świat w którym żyjemy na swoją modłę. To się nie podoba ale działań żeby to zmienić jest niewiele. Nie wystarczy wybrać przedstawicieli. Trzeba na codzień wspierać ich swoim zainteresowaniem i współpracować z nimi. Podsuwając propozycje rozwiązań, reagując na wprowadzane rozwiązania. Informacja zwrotna to podstawa.
Kolejne pytanie: kto ma ksztaltowac "normalnie pojmowany, stowarzyszeniowy model wedkarstwa", wiem ze padnie odpowiedz "my wszyscy" ale napewno nie kazdy z osobna lecz stowarzyszenia ktore wedkarze beda tworzyc (ale przeciez w Polsce juz cos takiego istnieje PZW i na moje oko nie spelnia tego kryterium).
Pewnie, że my wszyscy. Problem z tym stowarzyszeniem, które mamy jest taki jak z brudnymi dziećmi w rodzinie abnegatów różnego rodzaju. Kiedy to mąż pyta żonę " Myjemy stare dzieci, czy robimy nowe?". Skoro nie potrafimy urządzić stowarzyszenia, które mamy to sądzisz, że będziemy w stanie stworzyć sprawne, nowe, silne, duże, reprezentujące wszystkich? O sprawności świadczy "mycie starych", a nie a"robienie nowych". Reszta jest w akapicie wyżej.
Absolutnie nie neguje tego ze koszty utrzymania lowisk zarowno komercyjnych jak i normalnych, sa ogromne- to fakt. Lecz jak to jest w innych krajach ktore slynna z rybnych wod? Jak tam rozwiazano problemy takie jak my mamy?
Nie ma "kosztów utrzymania łowisk komercyjnych i normalnych". Są koszty utrzymania łowisk. Tylko te koszty mogą być pokrywane w różny sposób. Jeżeli chce się uzyskać pewien efekt w określonych warunkach to dla danego efektu istnieje optymalny sposób ponoszenia kosztów, który musi być zbliżony dla wszystkich. Tylko te koszty mogą być zrealizowane przez opłacenie pracowników, przez wykonaie przacy samemu lub przez wykonanie pracy wspólnie przez czlonków stowarzyszenia.
Możliwych i praktykowanych rozwiązań jest wiele. Ale zawsze zaczynają się one od określenia celów i od przymierzenia możliwości do relaizacji tych celów. My zaś ciągle jak u Mickiewicza: "Mierz cele na zamiary", co sprowdza się do chciejstwa, niemożliwego do zrealizowania. Bo nawet ambitne cele musza być realistyczne i możliwe.
Dopiero po okreśłeniu tych wyjściowych przeslanek można myśleć o szczegółowych rozwiązaniach. A tych jest jeszcze więcej. Generalnie sprowadzają sie one do zrównoważenia przychodów z wydatkami czyli zasobów wód i ich przyrostu z poziomem eksploatacji. Przy czym oddziaływać można na wszystkie składowe tego równania.
To nie jest proste i dlatego powinni się tym zajmować ludzie, którzy wiedzą co robią.
Serdecznie pozdrawiam
Jerzy Kowalski
|
