| |
He, he... a ja nie widzę przeszkód aby oba młyny wyburzyć, odcinki rzeczek zrenaturyzować i po problemie. Hydroenergetyka to za duże straty środowiskowe w zamian za zbyt małe zyski energetyczne, przynajmniej w Polsce. Rzeki to cienkie niteczki wrażliwych ekosystemów z pewnym buforem dolinowym biotopów względnie bardzo zróżnicowanych. Miejsca na wiatraki na monotonnych polach uprawnych jest jeszcze sporo, tam ekosystemy są i tak mało atrakcyjne przyrodniczo. Generalnie w ochronie przyrody chodzi o to, aby chronić to co rzadkie. A więc bardziej trzeba skupić się na ochronie głuszca niż wróbla. Podobnie zanim będziemy ingerować w mniejszą lub większą zabudowę ekosystemów rzecznych których z uwagi na linijny charakter cieków jest powierzchniowo mniej niż pospolitych pól uprawnych, powinniśmy najpierw wykorzystać tereny mniej atrakcyjne. Zaczynanie od hydroenergetyki jest podobne od rozpoczęcia wyrębu od rezerwatu otoczonego morzem upraw leśnych. Najpierw trzeba eksploatować to, czego ma się najwięcej. Trzeba być moim zdaniem lekko niewrażliwym na przyrodę człowiekiem, aby strzelić sobie na kolację głuszca a nie zjeść chodzącej po podwórku kury domowej. Podobnie uważam, że trzeba nie być chyba dostatecznie świadomym wagi i unikalności ekosystemów dolinowych aby alternatyw energetycznych nie zaczynać na monotonnych polach w formie wiatraków, tylko na enklawach bioróżnorodności położonych w dorzeczach.
Kiedyś obszary między dolinami rzek też reprezentowały dużą bioróżnorodność, ale z czasem z uwagi na dostępność dla człowieka stały się miejscem upraw leśnych i pól uprawnych. Człowiek nie z wrażliwości, tylko raczej z utrudnień morfologicznych i gruntowo - wodnych nie zniszczył jeszcze wszystkich enklaw przyrodniczych dolin rzecznych. Melioracje i hydroenergetyka to jest sięganie właśnie do tych enklaw gdzie jest jeszcze na czym oko zawiesić. Taka to właśnie czysta energia...
Pozdrawiam serdecznie
Krzysiek
|
