| |
Poniżej przedstawiam zapisy umowy w sprawie rzek granicznych, z dedykacją dla Szanownego Ś.P. Tonkina.
Działania naszych dziadów budzą szacunek i mogą być wzorem dla nas. Dlaczego nie jest stosowana?
pozdrawiam
Leszek
UMOWA
między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o rybołówstwie i ochronie ryb na wodach granicznych i na wodach ich zlewisk, podpisana w Katowicach dn. 18 lutego 1928 r.
(Ratyfikowana zgodnie z ustawą z dnia 18 marca 1931 r. - Dz. U. R. P. Nr. 37, poz. 285).
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ, MY, IGNACY MOŚCICKI, PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ,
wszem wobec i każdemu zosobna, komu o tem wiedzieć należy, wiadomem czynimy:
Dnia osiemnastego lutego tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego roku podpisana została w Katowicach między Rządem Rzeczypospolitej Polskiej a Rządem Republiki Czeskosłowackiej umowa o rybołówstwie i ochronie ryb na wodach granicznych i na wodach ich zlewisk o następującem brzmieniu dosłownem:
UMOWA między Rzecząpospolitą Polską a Republiką Czeskosłowacką o rybołówstwie i ochronie ryb na wodach granicznych i na wodach ich zlewisk, podpisana w Katowicach dnia 18 lutego 1928 r. RZECZPOSPOLITA POLSKA i REPUBLIKA CZESKOSŁOWACKA,
powodowane życzeniem jednolitego uregulowania rybołówstwa na wodach granicznych i na wodach ich zlewisk przy szczególnem uwzględnieniu ochrony ryb wędrownych,
postanowiły zawrzeć umowę i zamianowały w tym celu swymi pełnomocnikami:
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej:
Profesora Doktora Walerego GOETLA, Delegata Rządu Polskiego do rokowań granicznych polsko-czeskosłowackich,
Prezydent Republiki Czeskosłowackiej:
Wacława ROUBÍKA, Inżyniera, Dyrektora Departamentu w Ministerstwie Robót Publicznych,
którzy, po zbadaniu swych pełnomocnictw i uznaniu ich za dobre i sporządzone we właściwej formie, zgodzili się na następujące postanowienia:
Art. 1.
Za wody graniczne w rozumieniu niniejszej umowy uważa się wody tworzące nieprzerwany odcinek tego samego biegu wodnego między miejscem, w którem granica państwowa wkracza do tego biegu, a miejscem, w którem ten bieg ostatecznie opuszcza.
Art. 2.
Umawiające się Państwa wydadzą przepisy, na mocy których na wodach granicznych będzie zakazane używanie do połowu ryb:
a) jakichkolwiek stałych urządzeń do łowienia ryb, jak przegród, odjazek i tym podobnych;
b) samołówek z pręcia, drutu i tym podobnych, których otwory wynoszą mniej, niż 40 mm w kwadrat;
c) sieci, saków i więcierzy wszelkiego rodzaju, których oka w mokrym stanie wynoszą mniej niż 25 mm w kwadrat;
d) narzędzi, zagradzających bieg wody, więcej aniżeli w połowie jego szerokości;
e) narzędzi, zagradzających bieg wody mniej, niż w połowie jego szerokości, o ile są umieszczone w większej ilości w odstępach mniejszych, niż 100 m od siebie;
f) środków wybuchowych, trujących i odurzających;
g) wszelkich narzędzi kaleczących ryby, jak naprzykład bodorów, ościeni, wideł i tym podobnych, dalej broni palnej, oraz przymocowanych do brzegu lub dna węd; wędka ręczna powyższym zakazem nie jest objęta.
Art. 3.
Umawiające się Państwa wydadzą zarządzenia, na mocy których na wodach granicznych zabrania się:
a) łowienia ryb w nocy, to jest od zachodu do wschodu słońca;
b) łowienia ryb w odległości mniejszej, niż 30 m powyżej i poniżej przepławek dla ryb oraz urządzeń piętrzących wodę, jak naprzykład jazów, stawideł i tym podobnych, jakiemikolwiek narzędziami z wyjątkiem wędki ręcznej;
c) częściowego lub zupełnego odprowadzenia wody z koryta, celem wyłowienia ryb, tam się znajdujących.
Art. 4.
1. Na wodach granicznych, na których odbywa się tarło łososia (Salmo salar i Salmo trutta), będzie w Umawiających się Państwach dozwolony połów tych ryb poza sposobem sportowym również na sieci i saki w czasie od 15 marca do 15 lipca; poza tym terminem, a w czasie nieochronnym (artykuł 6) będzie dozwolony połów łososia jedynie sposobem sportowym, to jest wędką ręczną.
2. Postanowienia, zawarte w pierwszym ustępie, nie wykluczają możliwości dalszych ograniczeń połowu łososia za wspólnem porozumieniem się obu Państw, jak naprzykład przez utworzenie rezerwatu łososiowego.
Art. 5.
1. Przy udzielaniu koncesyj na użytkowanie wód granicznych dla celów przemysłowych, przy wpuszczaniu do tych wód miejskich ścieków, jak również przy wykonywaniu robót regulacyjnych i ochronnych na wodach granicznych, Umawiające się Państwa będą dbały o to:
a) aby w miarę możności nie był zamykany przepływ ryb na tarliska;
b) aby według obowiązujących przepisów były wydane potrzebne zarządzenia dla ochrony rybołówstwa przed szkodami, zwłaszcza przed zanieczyszczaniem wód granicznych wodami ściekowemi, trocinami i tem podobnem;
c) aby przedsiębiorstwa przemysłowe już istniejące utrzymywały należycie i celowo używały swych urządzeń technicznych i dla oczyszczania wód ściekowych.
2. Z powodów, wymienionych w ustępie pierwszym, na wodach granicznych nie będzie dozwolone moczenie lnu i konopi.
Art. 6.
Na wodach granicznych będą zarządzone przez Umawiające się Państwa następujące czasy ochronne:
a) dla łososia (Salmo salar i Salmo trutta) od 15 września do 15 marca;
b) dla pstrąga strumiennego (Salmo fario) od 15 września do 15 marca;
c) dla lipienia (Thymallus vulgaris) od 1 marca do 31 maja;
d) dla świnki (Chondrostoma nasus) od 1 kwietnia do 15 maja;
e) dla brzany (Barbus fluviatilis) od 1 kwietnia do 30 czerwca;
f) dla raka (Astacus fluviatilis) samca od 1 października do 15 maja, samicy od 1 października do 31 lipca.
Art. 7.
1. Minimalna miara ryb i raków, które będzie wolno łowić na wodach granicznych, ma wynosić:
a) dla łososia (Salmo salar i Salmo trutta) 50 cm;
b) dla pstrąga strumiennego (Salmo fario) 20 cm;
c) dla lipienia (Thymallus vulgaris) 25 cm;
d) dla świnki (Chondrostoma nasus) 20 cm;
e) dla brzany (Barbus fluviatilis) 30 cm;
f) dla raka (Astacus fluviatilis) 8 cm.
2. Długości podane w ustępie 1 mierzy się u ryb od początku głowy do końca płetwy ogonowej, u raka od oka do końca wyciągniętego ogona.
Art. 8.
1. Umawiające się Państwa nałożą na właścicieli lub dzierżawców rybołówstwa obowiązek zarybiania wód granicznych.
2. Bliższe szczegóły co do wykonywania tego obowiązku zostaną ustanowione w danym wypadku we wzajemnem porozumieniu właściwych urzędów obu Państw; urzędy te wydadzą również zarządzenia co do kontroli sprawnego wykonywania tego obowiązku.
3. Zarybienie wód granicznych gatunkami ryb, obcemi dla tych wód, może być dokonywane tylko na podstawie porozumienia Umawiających się Państw.
Art. 9.
Karta rybacka dla wykonywania rybołówstwa na wodach granicznych musi być opatrzona fotografją posiadacza tej karty.
Art. 10.
Wyjątki od zakazów i ograniczeń, zawartych w artykule 2-im pod literami a), b), c), d), e), artykule 3-im pod literą b), artykule 4-ym ustęp 1, artykule 6-ym i w artykule 7-ym ustęp 1, są dopuszczalne wyłącznie dla celów hodowlanych (naprzykład odłów tarlaków dla sztucznych wylęgarń, odłów chorych ryb, regulowanie stanu ryb co do jakości i ilości) lub dla celów naukowych, jednakże na podstawie pozwolenia, wydanego w porozumieniu właściwych władz obu Państw, o ile chodzi o wody graniczne, zaś na podstawie pozwolenia wydanego przez właściwą władzę danego Państwa, o ile chodzi o wody, wymienione w artykule 12-ym. W stosunku do wód, wymienionych w artykule 12-ym, dopuszczalne są wyjątki również od zakazu, zawartego w artykule 3-im pod literą a) dla wyżej wymienionych celów.
Art. 11.
Umowa niniejsza nie wyklucza prawa Umawiających się Państw do wydawania jeszcze surowszych postanowień celem ochrony ryb w granicznych wodach, o ile chodzi o ich części, znajdujące się na własnym obszarze.
Art. 12.
Postanowienia artykułów 2, 3, 4, 5, 6, artykułu 7 ustęp 1, artykułu 8 ustęp 1 i 3 i artykułu 10 umowy niniejszej, wprowadzą oba Państwa w życie również w stosunku do sieci wodnej całego zlewiska wód granicznych powyżej miejsca, w którem granica państwowa opuszcza ostatecznie wody graniczne.
Art. 13.
Postanowienia niniejszej umowy nie mają zastosowania do stawów rybnych oraz zakładów hodowli ryb, znajdujących się w zlewisku wód, objętych umową.
Art. 14.
Umawiające się Państwa zakomunikują sobie wzajemnie urzędy, właściwe dla wykonywania postanowień niniejszej umowy. Urzędy te będą mogły porozumiewać się bezpośrednio w sprawach, odnoszących się do umowy.
Art. 15.
Umowa niniejsza będzie ratyfikowaną i dokumenty ratyfikacyjne będą wymienione w Pradze. Umowa wejdzie w życie trzydziestego dnia po wymianie dokumentów ratyfikacyjnych i pozostanie w mocy w przeciągu dziesięciu lat. O ile nie będzie ona wypowiedziana przez jedno z Umawiających się Państw na rok przed upłynięciem tego terminu, ważność jej będzie przedłużana automatycznie z roku na rok.
Umowę niniejszą sporządzono w dwóch równobrzmiących egzemplarzach w języku polskim i czeskosłowackim; oba teksty są autentyczne.
Na dowód czego wyżej wymienieni Pełnomocnicy podpisali niniejszą umowę i przyłożyli na niej swe pieczęcie.
Działo się w Katowicach, dnia osiemnastego lutego tysiąc dziewięćset dwudziestego ósmego roku.
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej:
L. S. (-) Dr. Walery Goetel
W imieniu Republiki Czeskosłowackiej:
L. S. (-) Ign. Václav Roubik
Zaznajomiwszy się z powyższą umową, uznaliśmy ją i uznajemy za słuszną zarówno w całości, jak i każde z zawartych w niej postanowień; oświadczamy, że jest przyjęta, ratyfikowana i potwierdzona i przyrzekamy, że będzie niezmiennie zachowywana.
Na dowód czego wydaliśmy Akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
W Warszawie, dnia 5 maja 1931 r.
(-) I. Mościcki
Przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Prezes Rady Ministrów:
(-) W. Sławek
Minister Spraw Zagranicznych:
(-) August Zaleski
L. S.
|
