| |
Wojtku,
cytuję „Uwaga o „bitej rybie” jest krzywdząca dla organizatorów …bo świadczy o braku Twej pamięci lub orientacji...” – to fragment twojego postu z 16 października. To jak należało to zrozumieć?!? Co do sposobu rozegrania zawodów zgadzam się z tym co napisał powyżej Michał Czekanowski. Sądzę, że wystarczy każdemu zawodnikowi dolosować partnera i taka dwójka sędziuje sobie nawzajem. Nie trzeba 40stu kilku sędziów. Ostatecznie większość uczestników i tak potraktowała zawody jako okazjeę do spotkania dawno nie widzianych kolegów i wspólnego połowienia a nie jako zaciętą rywalizację. Takie przynajmniej odniosłem wrażenie obserwując dwu, trzy osobowe grupki spacerujące wzdłuż brzegu i gawędzące przy piwku...a nawet piekące w czasie trwania zawodów kiełbaski na ognisku. Nie ukrywam, ze i mnie taka formuła bardzo odpowiadała  Piszesz o konieczności dochowania zapisów Regulaminów PZW – za całym szacunkiem ale nie sadzę by próba rozegrania Lipienia Drawy na żywej rybie stała z nimi sprzeczności. Rzeczywiście przyznaję, że należało zgłosić votum separtaum w momencie, w którym sędzia ogłaszał regulamin – niestety jako debiutant w tego typu imprezie nie wiedziałem, że mam takie prawo i że taki wniosek ma szanse być rozpatrywany. Po zawodach dyskutowaliśmy na ten temat i zdania są zdecydowanie podzielone. Generalnie starsze pokolenie nie widzi w tym nic złego natomiast młodsze skłania się raczej ku formule rozgrywania tego typu imprez na żywej rybie.
Można się spierać czy 27 miarowych lipieni na 42 - było nie było - dość sprawnie posługujących się muchówkami ludzi to dużo czy mało. Moim zdaniem jak na możliwości takiej rzeki jaka jest Drawa to jest to dramatycznie mało...i bynajmniej nie powód do chwały dla gospodarzy tej wody. Tym niżej chylę kapelusza przed Kolegami, którzy w tych warunkach potrafili złowić komplet przed czasem. Wojtku, zawody te, choć bardzo miłe nie są wbrew temu co piszesz wystarczającym orężem w walce z drawskimi kłusownikami. Autochtoni już na trzy tygodnie wcześniej znali ich termin i amatorzy „lewego” rybiego mięsa po prostu zostali tej niedzieli w domu lub poszli na piwko...Na żer wychodzą wtedy gdy jest nas nad woda dwóch trzech lub nie ma nas wcale. A co może lepiej skłonić do częstych wyjazdów nad rzekę w listopadowej i grudniowe szarugi jeśli nie szansa złowienia dużej ryby? Z wyjątkiem nielicznej grupy miłośników na Drawę mało kto jeździ bo szansa spotkania z miarowym lipieniem jest niewielka a łowienie o wiele trudniejsze niż na Dobrzycy czy Piławie. Dopóki Drawa będzie (prawie) pusta mało kto będzie chciał nad nią przyjeżdżać a to jak sam wiesz woda na młyn kłusowników. O efektywności działania straży nad Drawą już pisałem i nie ma co się powtarzać. Fakt jest taki, ze na wodach Okręgu Nadnoteckiego nie byłem kontrolowany przez minionych 15 lat ani razu...
Swój udział w Lipieniu Drawy uważam za interesujące i cenne doświadczenie, mimo, że zawodnika ze mnie się zrobić nie da – po prostu mam inną filozofię uprawiania muszkarstwa. Cieszę się jednak, że tam byłem poznałem kilku nowych, interesujących ludzi. Bez dwóch zdań niezaprzeczalnym argumentem za rozgrywaniem takich imprez jest integracja środowiska. To dopiero pierwszy krok ale bez niej jakiekolwiek dalsze działania są po prostu niemożliwe. Trudno cos razem zrobić kompletnie się nie znając.
Wojtku, życzę zdrowia i liczę na osobiste spotkanie gdzieś nad wodą. Pzdrw, KR
|
