| |
Witam.
1.Czy wielkość zarybieniń jest taka sama jak dawniej?
2.Jeśli tak,jak to się ma do ilości wędkarzy uprwiających tę dyscyplinę?
3.Jak powina wyglądać gospodarka na takiej wodzie?
4.Czy wielkość składek daje zarządcom wód możliwości racjonalnego prowadzenia tej gospodarki?
5.Czy branie rybki musi wzbudzać tyle emocji i z czego to wynika?
Zakładam ze chodzi o PZW-gorskie.
Wody 'prywatne" czy np OES-y rządzą się innymi prawami.
pkt1- jesli załozymy , ze nikt nie oszkuje, - pewnie wieksza wyraznie niz jeszcze 3 lata temu.Tylko jak widac na załączonych obrazkach z naszych wód- nie ma to zadnego znaczenia.
Po prostu się "nie przekłada". 
pk2- pytanie zupełnie niejasne- niby w jakich jednostkach czy relacjach.
w ogóle czy taki wskaznik jakieś proporcji ilosci wedkarzy do zarybien ma sens ?
"Ilośc" zarybień to jeden z wielu elementów gospodarki rybackiej.
Jesli pozostałe zawiodą - bedzie to tylko "sypanie" mięsa do wody.
pk3 - to jest ciekawe pytanie .
pkt4- sa zarzadcy dla których ,zadna wyskosc skłądki nie da mozliwosci racjonalnego prowadzenia gospodarki rybackiej.
Każdą kwote mozna zainwestować lub wydać żle, przy odrobinie wysiłku.
pkt5 z ilosci emocji; brać czy nie brać - akurat nic nie wynika, Absolutnie.
Wynika natomiast z zasad prowadzenia gospodarki wedkarskiej.
Lubie czytać komentarze Pawła Z. Trafiają w sedno.
PZW w swojej "spółdzielnianej" strukturze rodem z PRL-u jest po prostu
fatalnym gospodarzem wód górskich, któremu się permamentnie nie udaje.
Od wielu lat. I tyle.
Pojedyncze przypadki z nad Redy, Słupi czy dolnej Raby wynikają z prywatnych inicjatyw pasjonatów, którym sie chce/ oby jak najdłużej/ potwierdzającymi tę smutną regułę.
|
