| |
zawsze widzę różnicę pomiędzy seksem małżeńskim,a krótkim i przygodnym z inną kobietą.krótki i przygodny jest moim zdaniem pozbawiony sensu,a małżeński ma sens. a co do obłudy ,to raczej nie pasujesz do niej z samej tylko definicji.
"OBŁUDNIK
Człowiek podający się za kogoś, kim nie jest; osoba, której czyny nie odpowiadają słowom.
Hebrajskie wyrazy tłumaczone na „obłudnik” lub „obłuda” (Bg, Wk i miejscami Bw) pochodzą od rdzenia słowotwórczego chanéf i bywają też oddawane przez „nieprawy” lub „niewierny” (BT), „niegodziwy” (Bw), „bezbożny” (BWP) albo „odstępca” (NŚ). Według pewnego leksykonu słowo chanéf użyte w funkcji przymiotnika można zdefiniować jako „świecki, areligijny (...), bezbożny”, a w funkcji czasownika — „być skażonym, zbezczeszczonym (...), skłonnym do odstępowania od tego, co słuszne” (A Hebrew and English Lexicon of the Old Testament, red. F. Brown, S. R. Driver i C. A. Briggs, 1980, ss. 337, 338). W Piśmie Świętym chanéf bywa zestawiane z zapominającymi o Bogu (Hi 8:13), z niegodziwymi (Hi 20:5), ze złoczyńcami (Iz 9:17), natomiast przeciwstawiane jest prostolinijnym i niewinnym (Hi 17:8; zob. ODSTĘPSTWO).
Greckie słowo tłumaczone na „obłudnik” (hypokrités) znaczy „ten, kto odpowiada”, i określano nim m.in. aktora scenicznego. Aktorzy greccy i rzymscy nosili wielkie maski z urządzeniem wzmacniającym siłę głosu. Dlatego słowa hypokrités zaczęto używać przenośnie w odniesieniu do kogoś, kto stwarza pewne pozory albo prowadzi fałszywą grę. Ten sam grecki wyraz pojawia się w Septuagincie w Hioba 34:30 i 36:13. Obłudnikami są „niewierni” (por. Łk 12:46 z Mt 24:51), a wyraz hypòkrisis („obłuda”) może w Biblii też oznaczać „niegodziwość” i „przebiegłość” (por. Mt 22:18; Mk 12:15; Łk 20:23; zob. też Gal 2:13, gdzie hypòkrisis oddano jako „udawanie”).
Jezus Chrystus utożsamił z obłudnikami ludzi, którzy robią widowisko z wręczania darów miłosierdzia, modlą się i poszczą na pokaz lub wyolbrzymiają niedociągnięcia swych braci przypominające słomkę, natomiast nie robią nic, by usunąć własne błędy, porównywalne z belką. Do tej samej kategorii zaliczył osoby, które podawały się za sług Bożych, ale się uchylały od rozpoznania powagi czasów, w jakich żyły, i znaczenia rozgrywających się wydarzeń, choć na podstawie wyglądu ziemi i nieba z łatwością prognozowały pogodę (Mt 6:2, 5, 16; 7:1-5; Łk 6:42; 12:54-56
|
