| |
Moje wieczorne czytanki o ustawie
Art. 2a. 6. Jeżeli przepisy prawa wspólnotowego nakładają na państwo członkowskie obowiązek zatwierdzenia przez właściwy organ Wspólnot Europejskich dokumentu mającego na celu ochronę i odbudowę zasobów ryb, Rada Ministrów wprowadza ten dokument, jako program ochrony i odbudowy zasobów ryb, po jego zatwierdzeniu przez właściwy organ Wspólnot Europejskich.
A gdzie konsultacje społeczne? Niech urzędnik z Brukseli przyjedzie do naszego kraju na odpowiednią konferencję i porozmawia z naszym ministrem oraz przedstawicielami nauki i partnerami społecznymi, aby dopracować takie dokumenty wspólnotowe z tymi, którzy je później będą realizować. Nie chodzi o to, aby zaraz blokować, ale ten unijny urzędnik też może się czegoś dowiedzieć o lokalnej specyfice aby dopasować taki wspólnotowy projekt na miarę. Stawianie się w roli szeregowca do wykonywania poleceń, skutkować będzie realizacją nieprzedyskutowanych i w związku z tym prawdopodobnie nietrafionych w lokalną specyfikę projektów.
To jest nieważne czy coś robi wójt, starosta, wojewoda, minister, czy komisja europejska. Ważne aby rozmawiać, co jest pożyteczne do celności wydawanych później na projekt pieniędzy. Ja też jak po studiach trafiłem do firmy geologicznej jako świeży magister, to przecież nie wywyższałem się nad wiertaczy, tylko pytałem co i jak znawców terenu i praktyki. Urzędnik unijny też powinien gruntownie porozmawiać ze społeczeństwem i władzami krajowymi, ponieważ tylko w taki sposób powstaną projekty optymalne. Po angielsku w tm europejskim tyglu chyba się dogadamy, prawda? A jak nie, to tłumacza konferencyjnego i słuchawki na głowę.
Art. 2a. 7. Minister właściwy do spraw rybołówstwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej, co najmniej raz na 7 lat, dokona analizy wyników realizacji działań przewidzianych w programie ochrony i odbudowy zasobów ryb.
Proponuję rozważyć skrócenie maksymalnego okresu między analizami z uwagi na możliwą realizację projektów renaturyzacyjnych, budowę przepławek i tarslisk – raporty o tych pracach minister powinien zbierać częściej niż raz na 7 lat, bo można np. zrobić badania naukowe po odbytym tarle, by wiedzieć czy się udało, nie trzeba czekać aż ryby dorosną, a częstsze refleksje chyba nikomu nie zaszkodzą. Taka analiza może być okazją do stworzenia tradycji konferencji rządowych, które byłyby o tyle ciekawe, że w związku z zapisami Art. 2a. 4. minister zapewnia partnerom społecznym udział w tym programie. Gdyby co 1 rok lub 2 lata ogranizacje społeczne mogłyby się wyżalić ministrowi ze swoich problemów, szybciej taki program byłby korygowany. Myślę, że 7 lat to za dużo czasu.
Art. 2b. 1. W programie ochrony i odbudowy zasobów ryb określa się, z
zastrzeżeniem ust. 3, w szczególności:
(...)
3) podmioty odpowiedzialne za podjęcie działań podstawowych oraz
działań wspomagających, w tym:
a) organy administracji publicznej,
b) jednostki organizacyjne, w tym użytkowników wód,
(...)
Warto pomyśleć, aby ogólne stwierdzenie dotyczące podmiotów odpowiedzialnych wyraźnie zaznaczyć udział organizacji społecznych:
b) jednostki organizacyjne, w tym użytkowników wód i organizacje społeczne
Stowarzyszenia są bowiem organizacjami społecznymi, więc warto aby mogły realizować te projekty – kto lepiej niż towarzytswa i przyjaciele różnych rzek wykorzysta środki powiedzmy na budowę tarlisk? Oczywiście stowarzyszenie na pewno musiałoby podpisać się pod realizacją pewnej części programu, odpowiadając za jego wykonanie w terminie. Z jednej strony odpowiedzialność, ale z drugiej strony większe możliwości finansowe dla towarzystw, których nie stać na wynajem ciężkiego sprzętu do wywozu gruzu starych progów, na zakup żwiru do budowy tarlisk itp. Warto zapewnić sobie taką pozycję w ustawie, może się to przydać podczas dzielenia obowiązków ministerialnego programu.
Art. 2b. 2. Działania wspomagające mogą obejmować w szczególności działania badawczo-rozwojowe, promocyjne, edukacyjne i szkoleniowe,
zapewniające prawidłową realizację działań podstawowych.
W tym miejscu trzeba zapewnić mocniejszą pozycje towarzystw i przyjaciół rzek, rozszerzając ustęp 2 artykułu 2b:
Działania wspomagające mogą obejmować w szczególności realizację celów statutowych organizacji społecznych, działania badawczo-rozwojowe, promocyjne, edukacyjne i szkoleniowe, zapewniające prawidłową realizację działań podstawowych.
Art. 2c. 1. Organy administracji publicznej są obowiązane uwzględnić ustalenia programu ochrony i odbudowy zasobów ryb w postępowaniach w sprawie oceny oddziaływania przedsięwzięcia na środowisko oraz w postępowaniach o wydanie, zmianę lub uchylenie decyzji dotyczących korzystania ze środowiska, jeżeli oddziaływanie planowanego przedsięwzięcia może wpłynąć na stan zasobów ryb w powierzchniowych wodach śródlądowych objętych tym programem.
Medal za odwagę osobie, która napisała o zmianie lub uchyleniu decycji dotyczącej korzystania ze środowiska. To jest chyba najbardziej anty-MEWkowy zapis jaki widziałem w życiu. Po prostu piękne.
Art. 2c. 2. Jednostki organizacyjne, o których mowa w art. 2b ust. 1 pkt 3 lit. b, są obowiązane udostępnić organom administracji publicznej upoważnionym do przeprowadzenia zalecanych środków kontrolnych lub monitorujących realizowanych w ramach działań podstawowych informacje niezbędne do dokonania oceny postępu i wyników realizacji działań przewidzianych w programie ochrony i odbudowy zasobów ryb.
Akurat tak się składa, że litera b w art. 2b ust. 1, pkt. 3 przewiduje działania podstawowe i wspomagające (granica między nimi zapewne ujawni się w rozporządzeniu), jednak jak widać monitorowanie realizacji zadań dotyczy tylko działań podstawowych. Czy to dobrze? Trzeba się zastanowić. Wydaje mi się, że cały projekt wymaga monitorigu jako całość, ale z drugiej strony aby nie zakopać stowarzyszeń w sporządzaniu raportów z wybudowania tarliska, bo wtedy to tylko sznur i się wieszać. Chyba, że komuś pisanie raportów z działań wspomagających nie będzie przeszkadzać.
Art. 2c. 3. Minister (...), może wystąpić do właściwego organu administracji publicznej z wnioskiem o wszczęcie postępowania egzekucyjnego w administracji w celu przymuszenia jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 2b ust. 1 pkt 3 lit. b, do realizacji działań podstawowych.
Jak widać na działania określone jako podstawowe trzeba uważać, jak się je podejmie istnieje ryzyko późniejszego przymuszenia do ich wykonania. Niezbyt przyjemna sytuacja, więc lepiej stowarzyszenia może niech trzymają się działań określonych jako wspomagające, bo licho nie śpi, a zasoby ludzkie w organizacjach społecznych są ruchome.
Może zatem nie modyfikować art. 2b ust. 1 pkt 3 lit. b i nie wpychać tam organizacji społecznych. Ale to trudno orzec, bo jak się okaże, że niektóre ciekawe projekty przejdą koło nosa i będą je realizować niewrażliwi na przyrodę melioranci. A więc może modyfikować? Nie wiem już.
Art. 7 ust. 1.
Ale jaja, powrót podrywki... ale tylko w czasie połowu ryb wędką.
Art. 7a. 1. Osoba dokonująca amatorskiego połowu ryb w obwodzie rybackim jest obowiązana prowadzić rejestr amatorskiego połowu ryb.
2. W rejestrze amatorskiego połowu ryb osoba, o której mowa w ust. 1, dokonuje wpisu informacji o miejscu, dniu, technice i wynikach prowadzonego amatorskiego połowu ryb, podając w szczególności oznaczenie obwodu rybackiego, gatunek i długość złowionej ryby. Za zgodą uprawnionego do rybactwa w obwodzie rybackim osoba dokonująca amatorskiego połowu ryb w obwodzie rybackim może prowadzić rejestr amatorskiego połowu ryb w formie elektronicznej.
Miazga panowie! Co za przypał napisał „technika”? Proponuję jednak napisać zamiast „technikę” to „metodę”. Bo w pierwszym przypadku napiszę o technice „dolna nimfa” lub „obrotówka ściągana z prądem”, zaś w drugim o metodzie „muchowa” lub „spinningowa”. Ciekaw jestem czy rejestr w formie elektronicznej będzie można oddać drogą mailową, czy trzeba będzie iść z płytą CD do okienka, bu-cha-cha.
Moim zdaniem powinen być rejestr ogólnokrajowy a kody wszystkich łowisk dostępne online. Teraz jest tak, że mamy porozumienia i jedziemy na jeden dzień wycieczki, nie wiedząc nawet jakie kody ma tamto łowisko. Sposób dowiadywania się to jakaś kpina... to powinno być wszystko w internecie. Tak trudno zrobić tabelę kodów wszystkich obwodów w kraju? Tak trudno zrobić jednakowy rejestr niezależnie od tego czy łowię u Jeleńskiego, OS Sanu, Drawie w DPN, czy na Odrze? Jadę na nowe łowisko, wyciągam zawsze ten sam rejestr, pytamo numer łowiska i finał.
Załącznik do ustawy:
Lista obcych gatunków ryb, które w celu prowadzenia chowu lub hodowli ryb, uprawniony do rybactwa może wprowadzać do obiektu hodowlanego lub przenosić między obiektami hodowlanymi, bez zezwolenia, o którym mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia nr 708/2007, do czasu wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 3f ust. 1 ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym:
(...)
7) pstrąg tęczowy Oncorhynchus mykiss;
(...)
No to się Przyjaciele Dunajca i pan Józef Jeleński ucieszą. U nich z lipieniem krucho i chyba byłoby dla ich budżetu lepiej jakby mogli mieć tęczaka... no i proszę, taki prezent od ustawodawcy.
Niech tylko wejdzie ten załącznik z listą gatunków.... streamer i mokra cały rok
Ustawa jest delikatnie mówiąc przegadana, ale nie mam czasu jej kompresować. I tak jest to pikuś do takich rozgadanych aktów jak choćby rozporządzenie wspólnotowe nr 708/2007 dotyczące obcych gatunków...
Pozdrawiam
Krzysiek
|
: : nadesłane przez
