W uzupełnieniu poprzedniej wypowiedzi. Prof Radecki pisze artykuły o mozliwych rozwiazaniach od dawna. Zajrzałem - opracowanie "Prawo na kłusownika" zostało opublikowane w marcu 2004r, ponad rok temu. Czy od tamtego czasu zmieniło się podejście rybackich użytkowników wód do spraw z zakresu Ustawy rybackiej? Czy ktokolwiek z przedstawicieli Uprawnionych do rybactwa próbował wpływac na orzecznictwo sądów w tych sprawach, czy wystepuja Okręgi w roli oskarżycieli posiłkowych?

Na razie tylko prywatny dzierżawca wody na Narwi wprowadził swoje "ceny" ryb w łowisku wedkarskim, dzięki czemu nawiązka dla niego i szkody poczynione przez jkłusowników nie sa groszowe (4 zł/kg ryby ponoć zazwyczaj przyjmowane przez sady) tylko wielo- wielokrotnie wyższe. W związku z tym wzrasta tez zagrożenie karą czynu popełnianego przez kłusowników.

Warto?

Pozdrawiam serdecznie

Jurek Kowalski

Myslę że trochę sie nie rozumiemy. Ja pisze "co wolno" strażnikowi w granicach prawa, a nie "co bedzie lepsze". Odpowiedź na to drugie pytanie pozostawiam uprawnionemu do ryb., choć prywatnie uwazam że takie rozwiązania odnosza pozytywny skutek.

Co do dobrowolnosci, to oczywiście straznik nie może żądac wpłaty. Może tylko przedstawić taką ewentualność. Żądać wpłaty może tylko sam poszkodowany.
Prosze się zastanowic czy jesli X zdemoluje Y samochód, i Y żąda stanowczo odszkodowania (zapłaty do ręki, bez sądu) od X, pod groźba że pójdzie do sądu cywilnego bądź karnego, to czy X płacąc umówioną sumę robi to dobrowlolnie, czy pod przymusem?
Tutaj tez przypomniała mi sie dyskusja o dobrowolności przynależenia do PZW. Dobrowolnie nalezymy do PZW, czy też pod przymusem ekonomicznym? Jak to w końcu jest?

Tą "usługą" jest obowiązkowe zapewnienie "powszechnego korzystania z wód" publicznych na zasadach określonych w przepisach odrębnych. Szkodą, w rozumieniu Ustawy rybackiej, jest zabór ryb. Nieprawne korzystanie z prawa powszechnego korzystania z wód jest wykroczeniem.


I jeszcze uwaga co do tego fragmentu.
Po pierwsze owe przepisy odrebne własnie mówią, że nie każdemu upr. do ryb. musi zapewnić dostep do łowienia ryb. Pisałem o tym już tutaj kiedyś, a 2 lub 3 miesiące temu prof. Radecki potwierdził to w WP.
Po drugie ustawa rybacka nie operuje pojęciem "szkody". To jest pojęcie z kodeksu cywilnego. Obejmuje ono zarówno bezpośrednie straty (damnum emergens), jak i utracone korzyści (lucrum cessans).
Czyn kłusownictwa, oprócz tego że jest wykroczeniem, może też powodowac szkodę i rodzić obowiazek odszkodowania.

Pozdrawiam
Michał Cebula

Jeżeli już rozważać "co lepsze" to najlepiej chyba byłoby tak:

http://www.namuche.com/uwolnij.php?mode=show&id=37



A skoro są przykłady, a przynajmniej jeden przykład, że "da się", to może warto w tym kierunku rozwijać działalność, szczególnie stowarzyszeń wędkarskich (bo nie tylko PZW) oraz prywatnych dzierżawców, zamiast wytaczać kolejne działa na tę wojnę.

Rozmawiając z wieloma ludźmi podczas niedawnych ME odniosłem wrażenie, że powoli oddziaływanie ekonomiczne łowiska na Sanie i pozostałych tamtejszych wód na lokalną gospdoarkę wydaje się zmieniać nastawienie ludzi miejscowych (przynajmniej niektórych) do wody i łowisk. Przestają myśleć o nich jako o zasobniku białka do szybkiego uzyskania, zaczynają - jako o motorze napędowym turyastyki i okołoturystycznych usług.

Najgorsze jest podchodzenie do zjawisk w sposób izolowany. Sami wód nie upilnujemy,. Musimy mieć sprzymierzeńców wokół łowisk i uczestniczyć w życiu społeczeństwa, a nawet wspomagać rozwój lokalnych społeczności, wytwarzając wspólnotę interesów. Wtedy i z prestiżem wedkarstwa i wędkarzy będziemy mieć mniej kłopotów niż do tej pory. Zaczniemy się cywilizować.

Pozdrawiam serdecznie

Jurek Kowalski