| |
O to, to. Zezwolenia na budowę w terenach zalewowych.
Oczywiście ktoś na to zezwolił ale nie usprawiedliwiajmy jednej
głupoty drugą. Jak ktoś się buduje przy rzece to chyba wie czym to
grozi i czego nie powstrzyma nawet urzędowa pieczątka na
zezwoleniu. A potem tacy krzyczą najgłośniej, żeby wyregulować ten
potok, co przy chałupie płynie, więc zaraz znajdzie się
samorządowiec czy lokalny polityk co do swojego programu doda
wyregulowanie wszystkich potoków w gminie, a potem dojdzie do
tego droga wodna Odra, przekop mierzei, zapora w Siarzewie,
i setki podobnych niszczycielskich pomysłów, a wszystko to dla
obywatela by czuł się bezpieczny a Polska wstała z kolan. A obywatel
głupi to łyka i oddaje swój głos na dewastatorów przyrody. A potem
jak przyjdzie powódź to wiadomo czyja to wina. Pana na T. co miał
dziadka w Wehrmachcie.
Wszystkim tym, którzy planują budowę domów na terenach zalewowych można zaproponować budowę domów na palach. Takie osadzenie będzie zapewne drogie, jednak widok z okna na okresowe „morza” wokół domu będzie zapewne atrakcyjny. Poza tym taki dom można wynająć wówczas stacjom telewizyjnym i zarabiać miliony.
Tyle tytułem żartu.
Traktując sprawę poważnie, to odpowiedzialnością za pozwolenia na zabudowę na obszarach zalewowych można obarczać jedynie urzędników i to od pierwszego urzędnika państwowego.
Traktując sprawę naprawdę poważnie trzeba pogodzić się z tym co jest i powiedzieć, że sytuacji nie da się naprawić i tym samym ograniczyć rolę państwa do wypłacania ewentualnych odszkodowań i publicznego wyrażania smutku i współczucia.
Jednak najpoważniej mówiąc, to pamiętaj obywatelu, że w sytuacji kryzysowej, tej najcięższej, zdany jesteś wyłącznie na siebie, więc „Stary Sącz, ale najpierw Przemyśl” gdzie chcesz się budować.
|
