Czesc, mysle ze nie ma wiele odpowiedzi, poniewaz nie ma wiele roznic,
poza tymi juz wspomnianymi, oraz roznice motoryczne- szerszy zakres
ruchow.
Przy rzutach typu spey I w SH I w DH jest petla D, jest kotwica, jest
wymach do przodu. W obu przypadkach do efektywnego rzutu ciao
rzucajacego I kotwica powinny byc ustawione w kierunku rzutu.
Powinnoa byc zachowana zasada "torow kolejowych, zeby sie nic tam
nie krzyzowalo....

Mowie o tym w nawiazaniu do trudnosci kotwiczenia zestawem
plywajacym, co wydaje mi sie dziwne...
Jak jest linka na powierzchni to ukladanie kotwicy I wykonanie rzutu
wedlug mnie jest latwiejsze, gdyz widac czy kotwica jest prawidlowa-i
czy warts poswiecac energi na wykonie rzutu za wszelka cene przy zlym
kotwiczeniu
- za dluga , to sie nie odkleji od powierzni
- za krotka, to petla D wysliznie sie do tyly
Wedlog mnie majac zatopiona muche I tipa jest trudniej wykonac rolke
gdyz byc moze przy jednym machnieciu nie wyrwie nam zestawu z wody,
wie trudno jest nam oszacowac w nurcie na jakiej glebokosci znajduje
sie mucha/tip.
Czasami przy tonacych zestawach stosuje sie ruch rzutu rolowanego,
aby podniesc muche / tipa z dna bardziej do powierzchi I potem
wykonac docelowy rzut.

Przykladem jest, nie stosowanie rzutu SNAP T, z zatopionym tipem
tylko rzut CIRCLE C poniewaz team owalny szeroki ruch CIRCLE C
podniesie nam zestaw pod powierzchnie I wtedy mozna kontynuowac
DBL SPEY .

pozdro
Michal

Masz rację Michał, że chodzi w bardzo dużej mierze o motorykę.
Tak w dużym uproszczeniu - w SH cała robotę robisz jedną ręką. Przy DH ręka trzymająca uchwyt jest
"jedynie" ręką podpierającą kij, a cała robotę wykonujesz dolną. Pozwala to na łatwiejsze i z mniejszym
obciążeniem stosować i operować cięższymi zestawami i dłuższymi kijami.

Shortspey, midspey, longspey czy grandspey?
skandal, skandit, Skagit...

Różnica w proporcjach, prędkości liniowej, ograniczeniach anatomicznych(rotacja do
przodu).

Podobieństwo w obu zaangażowane dwie ręce w ugięciu blanku:
doładowanie pociągniętą rozbiegówką zastępuje dociągnięcie dolnikiem.

Najpierw pcha się górną, potem ciągnie dolną, potem z obu rotacją kręgosłupa, potem z
nogami, potem z wykrokiem...

Najpierw pcha się górną, potem ciągnie dolną, potem z obu rotacją kręgosłupa, potem z
nogami, potem z wykrokiem...


Celowo nie biorę udziału w tej całej dyskusji (biorąc pod uwagę tę wywodzącą się od Loopa), ale przy tym się zaśmiałem. Darku, od dzisiaj masz u mnie przydomek baletmistrz :)

Pozdrawiam z uśmiechem
Michał

Bruce Lee wygrał konkurs Cha-cha...
Może być i baletmistrz, ciekawostka: oni mają sprawność zaawansowanych
gimnastyków - pozazdrościć.
Lata temu gdzieś widziałem filmik z zawodów Trout5 w Skandynawii :Tellis
Katsogiannos (Swe) miotał z półprzysiadu-inspiracji wiele, tylko trzeba dostrzec.
Lasse przy wyrzucie tupie i odlatuje: niezły balet.
Ten się śmieje, kto się śmieje ostatni.
He, he, he...

Podobieństwo w obu zaangażowane dwie ręce w ugięciu blanku:
doładowanie pociągniętą rozbiegówką zastępuje dociągnięcie dolnikiem.


Jak już jesteśmy tacy formalni w dyskusjach rzutowo-sprzętowych to zaangażowanie dwóch rąk w DH i
SH jest podobne do prowadzania samochodu z oboma rękami na kierownicy i z jedną, podczas gdy
druga drapie kierowcę po .... No, mniejsza o to po czym.
Motoryka rzutów z trzymaniem wędziska w dwóch rękach i w jednej różni się dość znacznie i chyba nie
potrzeba robić na ten temat wykładu. Poza tym popełniłeś duży błąd: w SH ruch ręki ciągnącej
rozbiegówkę nie bierze udziału w ugięciu blanku. Tzw. haul nie powoduje dodatkowego jego obciążenia
(doładowania) a jedynie przyspiesza linkę przechodzącą przez przelotki.

Dobrze, że pojawiają się takie kfiatki.
Jeden wpychał w przelotki, drugi przyspiesza (a) rozbiegówką masę linki(m) tworząc
siłę(F) uginającą dodatkowo blank, który reagując wysyła strzałę z łuku.
Kto potrafi utrzymać i po sformowaniu wysłać 24-26 m znad głowy ten wie w której fazie
wyrzutu doładować dociągnięciem rozbiegówki.
Film nie obrazuje wspomnianej pętli, ale dostępny bez logowania jest przykładem
umiejętności oraz możliwości wykorzystania potencjału narzędzi.
Jeden z ulubionych...
Dość dobrze obrazuje momenty doładowania w obu kierunkach.

"Poza tym popełniłeś duży błąd: w SH ruch ręki ciągnącej rozbiegówkę nie bierze udziału w ugięciu blanku.
Tzw. haul nie powoduje dodatkowego jego obciążenia (doładowania) a jedynie przyspiesza linkę przechodzącą
przez przelotki".

Czyli "haul" przyspiesza linkę która już jest w ruchu w zadanym kierunku? Skoro kij już oddaje energię a nie
ugina się.

Oczywiście, że haul czyli po(do)ciągnięcie linki spowoduje efekt dodatkowego ugięcia wędziska ale jest
to efekt minimalny, wynikający z bezwładności pociąganej linki i oporu na przelotkach. Głównym celem
jest dołożenie "dodatkowej" prędkości lince do tej wynikającej z ruchu wędziska za którym ona podąża.

To znaczy, że nadając prędkość tak samo daleko poleci z nieuginającej się rury o
jednolitej średnicy?
To dlaczego jeszcze nikt nie wykorzystał rury od szczotki ??!

To znaczy, że nadając prędkość tak samo daleko poleci z nieuginającej się rury o
jednolitej średnicy?
To dlaczego jeszcze nikt nie wykorzystał rury od szczotki ??!

Jeżeli pętla będzie miała tę samą prędkość początkową i ten sam kształt to nie ma znaczenia czy wyleci
z rury, wędziska Sage Guru Top Gun czy wyrzutni rakiet ziemia-powietrze. Lince jest obojętnie z czego
wylatuje.
Rury od szczotki, bo tego nazwać wędziskami raczej trudno, wykorzystwywane są jak najbardziej w
rzutach dystansowych.

Sam Lasse mowi, ze jezeli haul doladuwuje ci wedke , to to jest zle
wykonany haul. Poprawnie wykonany haul jest w fazie rozladowywania
sie wedki, kiedy dolnik przejdzie pozycje prostopadla I przekazuje swoje
ugiecie gornej czesci wedki.

Kolega na zdjeciu- ugiecie na maxa, ale reka dalej trzyma
rozbiegowke...

Co do rury od szczotki, to takie moje techniczne przemyslenia.

Na zdj to jeszcze nie max.
Dopiero jak przelotka szczytowa dochodzi nad głowę następuje doładowanie
dociągnięciem rozbiegówki.

To moze tu.
Zeby nie zanudzac calym nagraniem.
2min 30sec
Ciao

Super to wyjaśniłeś, zwłaszcza "pobłądzenie" pana Kreh'a.

Oczywiście z jednym zastrzeżeniem: Twój model na ścianie sugeruje, że pociągnięcie następuje w chwili
gdy już pętla jest uformowana i oddalona od szczytówki, co chyba nie jest dobrym zobrazowaniem
sytuacji, gdy haul wykonany jest we właściwym momencie. Jak pętla jest w fazie jak na ścianie to jest już
po haulu.

Dla mnie ten moment jest końcem napędu przez prowadzącą rękę i jedyne co może
doładować to dociągnięcie rozbiegówki, a potem następuje rozładowanie z końcową
rotacją. Dociągam ruchem jednostajnie przyspieszonym od wolniejszego do
enerviczniejszego. W moim odczuciu buduję dodatkową siłę co opisałem.
Faza rozładowania to gdy kij się z ugięcia prostuje, a dociągnięcie przecież wyprost
uniemożliwia.

Jeżeli przyspieszając masę wywołuję akcję to pojawia się reakcja.
Prędkość kątowa, potem liniowa z prowadzenia ręką+dodatkowa liniowa z dociągniętej
rozbiegówki...
No, brakuje mi tego w dwuręcznej(choć kilka wynalazków już mam) .
Co do wypowiedzi Lasse'ego czy Lefty'ego to jak zrozumiem intencje przekazu! i treść!!
to wyciągnę wnioski, póki co nie ogarniam myśląc po polsku da się zbłądzić(to jak
tłumaczenie wiersza z "Jaberwocky" każdy autor ma swoją intertpretację).
Sobie, a muzom : bo tu przecież nie o argumenty chodzi.

A gdyby zrobił takie doświadczenie i nie używał do "podciągnięcia"/przyspieszenia linki elastycznego kija tylko
sztywnej "kotwicy" (podpory) która się nie podda? Myślę że nic nie przyspieszy ani nie poleci. Kij ładuje ciężar
linki, prędkość z jaką ona się porusza/stoi czy podąża w przeciwnym kierunku. Kij jest magazynem energii
która powstaje z ruchu całego układu. Przeciążenia, prędkości, przyspieszenia, różne opory, itd, itp.
Z drugiej strony kij ładuje ręka człeka która musi najpierw poruszyć układ (zadać energię) a później (przy
haul'u) nie poddać się i stworzyć sztywną podporę. Tu zazwyczaj początkujący, słabo rzucający czy mający
słabszą czy uszkodzoną podporę jaką jest dłoń, kciuk, ręka i rzut "siada". Siada z powodu stary energii która
zamiast "na dźwigni" (najlepiej sztywnej) wrócić do kija, ucieka nam w nadgarstek, rękę, przedramię itp.