Informacja jest naprawdę przykra, tym bardziej, że był ciągle aktywny, mimo podeszłego wieku. Wiele mu
zawdzięczam, bo zawsze chętnie dzielił się swoja wiedzą. Wspierał mnie merytorycznie m.in. przy pisaniu
monografii o lipieniu i głowacicy. Podczas uroczystości inaugurującej wydanie przekładu Wędkarza doskonałego
na SGGW miał piękną mowę, która zapewne podobała się samemu Waltonowi. Tej straty już nikt nie wypełni.

Niecałe 3 lata temu narzekał, że nie wie co zrobić z dużą ilością literatury, którą ma u siebie i chciałby ją komuś
przekazać. Szybko pojechałem do Rutek i przejąłem od niego sporo cennych materiałów, które wykorzystałem i
będę nadal wykorzystywał w moich publikacjach.

Sądzę, że to jest też duża strata dla miłośników głowatki. Zabraknie go na tej imprezie. Nie wygłosi kolejnej
interesującej prelekcji.

Spieszmy się kochać i szanować ludzi, zanim odejdą. Dziękuję Krzyśku za wszystko to, co zrobiłeś dla polskiego
wędkarstwa i rybactwa.

Wielka szkoda i ogromna strata. Zawsze byłem pod wrażeniem Jego ogromnej wyrozumiałości dla wszystkich entuzjastów oraz wsparcia, jakiego udzielał. No i był jednym, jak dla mnie spośród niewielu, którzy umieją patrzeć na ryby, rzeki, biologię również od strony wędkarskiej, niosąc i rozwijając dziedzictwo krakowskiego, małopolskiego środowiska w kolejnych stuleciach.

Będzie Go bardzo brakowało!

Wyrazy współczucia dla Rodziny i Bliskich

Jerzy Kowalski

[`]

Miałem niewątpliwy zaszczyt i przyjemność poznać Pana Krzysztofa na przełomie lat 70/80.Posiadał dar
dialogu z osobami o różnym poziomie zaawansowania wiedzy wędkarskiej i ichtiologicznej .Mam nadzieje , że
cokolwiek zrozumiałem z Jego pojmowania wędkarstwa muchowego . Nie mam zamiaru ukrywać, że było to dla
mnie i kilku moich kolegów, w owym czasie, odkrywcze na tle ówczesnego pojmowania tego sportu. Był moim
promotorem ,a ja Jego pierwszym magistrantem , co także, poczytuje sobie za zaszczyt. Wspominając Go jako :
naukowca, wędkarza i hodowcę ; wspominam Pana profesora jako postać niebanalną ,zdystansowaną wobec
samego siebie, posiadał niewątpliwy dar rozmowy pozwalający rozmówcy poszerzyć swoje horyzonty ,inspirował.
Wielce Go szanowałem ,był dla mnie autorytetem . mirek