| |
Lipień w Sanie był wprowadzany pod koniec lat siedemdziesiątych.
Robili to moi dwaj znajomi z okręgu w Rzeszowie. Zarybienia były niewielkie do małego dopływu ale bardzo skuteczne. Ichtiologiem na początku lat 80-tych w okręgu w Rzeszowie był Piotr Dębowski. Zaczynał wtedy też muchować na Sanie, Osławie i Wisłoku.Też trochę do tego się dołożyłem.
Poczytaj referat Krzysztofa Kukuły o Sanie. Link niżej.
Panie Leszku,
Co głowa to pamięć i wiedza .... 
Lipienie były introdukowane do Sanu już we wczesnych latach 70-tych, w postaci wylegu (wówczas nie było technologii zywienia i uzyskiwania starszych form), w sporych ilosciach, przekraczającyhc 100 000 sztuk, wpuszczanych do Hoczewki, potoku Tyrawskiego, Osławy, Sanoczka i do innych dopływów, oraz do Sanu. Inicjatorami i "sprawcami' byli głownie sanoccy wędkarze, w tym Andrzej Tarnawski. Wówczas okręg w Rzeszowie nie zajmował się zbytnio tak odległymi miejscami ... Pod koniec lat 70-tych lipienie były juz duże i łowiło sie je w Sanie, a w 80-tym roku były już masowo, zas w 1981-szym były na Sanie Mistrzostwa Polski, w których ówczesny "komplet" czyli 5 ryb mistrzowie wyjmowali z wody w kilkanaście minut ... lipienie wówczas zdominowały pstragi i doprowadziły do masowego rozwoju wędkarstwa muchowego i masowego odławiania ich ... zresztą, wystepowały po Przemyśl i niżej, masowo były wyławiane przez spławikowców, których całe autokary zakładowe przyjezdżały nawet ze Ślaska i z Krakowa ... "wędzarnie dymiły nad Sanem" ... na efekty nnie trzeba było długo czekać ...
W ostatnich latach San był w zasadzie jedyną istotną rzeką z lipieniami w bliższej i dalszej okolicy, na Dunajcu wprowadzony został kilkuletni zakaz zabierania lipieni ... dokąd więc jeździli prawie wszyscy wedkarze, dokąd przylatywały kormorany?
Od 1979 roku funkcjonuje okręg krośnieński, który zajmował się tymi wodami, a nie ichtiolog okrręgu rzeszowskiego ... Zagospodarowaniu w swoisty sposób uczestniczył MZGRW w Rzeszowie (Międzyokręgowy Zespół Gospodarki Rybacko-Wędkarskiej), kierowany przez Stanisława Prokuskiego ... w "swoisty", bo ośrodki zarybieniowe na terenie okręgu krośnieńskiego były zaniedbane i "nieopłacalne', a wody okregu słuzyły do odłowu tarlaków, z kórych materiał zarybieniowy był potem odsprzedawany za pełne, wysokie stawki ... okręgowi krośnieńskiemu ... Moja propozycja zrekompenmsowania ubytków w naturalnym tarle wynikających z pobierania setek tarlaków wywołala niemal apoplektyczną reakcję dyrektora, po czym razem z prezesem chcieli mnie "zjeśc bez soli" ... Taka to była "współpraca:" ... O stawkach napisałem, bo kiedy organizowałem trening kadry narodowej na Myczkowcach, o którym wspominał Franek Szajnik w artykule w 2gim numerze Sztuki Łowienia, sprawdziłem ceny pstrągów na północy Polski i okazało się, że taniej byłoby je sprowadzić z okolic Słupska, wliczając w to wszelki transport, niż "zza miedzy" - z Rzeszowa ... Oczywiście, zostały zakupione duzo drożej z Rzeszowa, mniejsze niż planowano, i wpuszczone chaotycznie prawie "z rury" .... Takie rózne historie ...
Z czasem w Sanie zaniknęła świnka, której było mnóstwo, zdecydowanie mniej widac brzan, pewnie przyszła kolej na lipienie ... Choć te introdukowane ryby zawsze miały skłonnośc do "wypadania roczników", nawet niekiedy w kolejnych, następujących po sobie latach, co dotyczyło zarówno ryb z zarybienia jak i z naturalnego rozrodu ... nikt nie wyjasnił dobrze tego zjawiska.
Pozdrawiam serdecznie
Jerzy Kowalski
|
