W wielkiej zatoce Grankullaviken łowi się przede wszystkim szczupaki, toteż na początku, jak wszyscy ,łowiłem na spinning. Miałem ze sobą oczywiście także muchówkę. Zbudowałem ją specjalnie na tą wyprawę. Blank St.Croix GF9089 uzbroiłem w całości w SiC-i na wypadek długich odjazdów tamtejszych straszliwych zębolów, o których nasłuchałem się przed wyjazdem. Potem okazało się ,że całkiem niepotrzebnie, bo nawet największe szczupaki chodziły na mojej muchóweczce potulnie jak baranki, a SiC-i tylko zbytecznie obciążyły mi blank. Dolnik wytoczyłem z mahoniowego drewna. Po pierwsze nie robi się ,,dziurawy" pod wpływem morskiej wody, a po drugie wygląda bardziej dystyngowanie i elegancko niż korkowy.
Jak już pisałem pogoda była piękna. I bardzo źle ,kurde, bo jak się potem okazało, im gożej -tym lepiej !! To znaczy im gorsza pogoda tym lepiej biorą ryby. Połowiłem troszkę dwójek i trójek, ale oszołomiony nie jestem, przeważnie brały takie ,,patelniowe" tzn. około 1 kg. Ogólnie z rybami nie było za specjalnie. Okazało się że tam są właściwie tylko dwa terminy kiedy wielkie szczubyki biorą jak głupie : wiosną koło kwietnia, jak trą się śledzie , i późną jesienią, kiedy zaczyna wiać od morza i robią się metrowe fale. Ale za mojego pobytu zdarzyły się tylko dwa takie dni.

Czwartego dnia naszego pobytu nastąpiło załamanie pogody. Zamiast pięknego, słonecznego poranka , dzień wstał chmurny ,dżdżysty i wietrzny. Na całej zatoce zalegała mgła jak mleko. Płynąłem ,,na pamięć" próbując kierować się na ,,Długiego Eryka", latarnię morską stojącą na przeciwległym krańcu zatoki. Podpływałem właśnie do małej wysepki na przelewie morza do zatoki, kiedy zobaczyłem dwóch wędkarzy .Jeden z nich holował cos POTĘŻNEGO !!!!! Wysiadłem z łodzi i podszedłem brzegiem . Kurde, facet stał po pas w kipieli a w ręku trzymał MUCHÓWKĘ !!!! Jakby mnie piorun strzelił !!!! Wędzisko wygięte w pałąk rysowało zakosy szczytówką po falach !!!! Gościu musiał stawiać opór nie tylko potężnej rybie ale i ogromnym falom ,które z tyłu zalewały go aż po czapkę !!!! BOSKO , ŻYWIOŁ, HUK FAL, WYCIE WIATRU, POTĘGA NATURY, ORGIA !!!!!! Kiedy wytaszczył zdobycz na brzeg ,zobaczyłem że to szczubyk !!!! Zacząłem mu gratulować i z radości wyciskaliśmy się jak starzy kumple !!!! Bydle miało metr dziesięć !!!!! i z dwanaście kilo !!!!! Było wielkie ,tłuste, wypasione na śledziach ,z potężnym łbem i zębiskami jak u rottwailera !!!! Okazało się , że to Niemcy .Jak się troszkę uspokoiliśmy ,umówiliśmy się na jutro . Przy okazji okazało się, że z mojego sprzętu tylko wędzisko nadaje się do takiego łowienia, sznur i muchy mogę sobie wsadzić w ....buty. W nocy kręciłem streamery choć z grubsza podobne do much Sigiego , ale nie miałem odpowiednich materiałów ani haków, więc tylko w dużym przybliżeniu przypominały muchy Niemiaszka. Nazajutrz okutany w neopreny stawiłem się na przelewie. Krótkie powitanie i zaczynamy. Sigi pokazuje mi rzuty i tłumaczy o co chodzi w prowadzeniu. Niestety , moje muchy są zbyt ciężkie, marabut i sierść lisa nasiąka wodą i nie dają się odrzucić do tyłu pod ten cholerny wiatr. A wiatr taki ,że kurde, fale przelewają się przez głowę !!!Po takim zatopieniu człowiek czuje się jak nurek .Muchy Sigiego to prawie sama lameta.

Pięknie faluje i nie nasiąka .Poza tym on używa sznura 10AFTM sink tip ,a ja mam tylko tonącą ósemkę. Jego sznur idzie po wierzchu, a muchy może prowadzić , jak sam mówi : ,, w wolnym opadzie " a i poderwać z wody mu go łatwiej. Mój sznur idzie prawie po dnie i ciężko mi go odrzucić do tyłu.. Ale i tak udaje mi się wyjąć tego dnia dwójkę i prawie czwórkę !!!! Jestem wniebowzięty . Sigi mówi ,że rewelacja , bo jak on był tu pierwszy raz to zszedł o kiju. W międzyczasie pogoda zaczyna się klarować. Mgła znika, a zza chmur prześwituje słoneczko. Łowimy do 17-stej i umawiamy się na następny dzień.
Nazajutrz spotykamy się również na przelewie. Niestety ,w nocy wiatr zmienił kierunek i brania ucięło jak nożem .Łowimy ze dwie godziny i Sigi mówi że lepiej iść napić się gorzołki ,bo to łowienie nie ma sensu. Co też niezwłocznie czynimy. Ogólnie z rybami była bryndza. I jakościowo i ilościowo, ale dla tych paru godzin łowienia w piekle huczacych fal , warto było. Łowienie na muchę w morzu to zupełnie coś innego niż łowienie w jeziorze czy rzece. Niesamowite wrażenia , totalny żywioł, obłęd, szaleństwo, zgroza, wścieklizna !!!!!!!! Tego się po prostu nie da opisać słowami. Kurde, następnym razem pojadę tam w dobrym czasie : w kwietniu lub maju. To będzie orgazm !!!!!

pozdrówka Tomek