Dla wędkarzy ma to bardzo istotne znaczenie, bowiem zupełnie inną taktykę należy przyjąć łowiąc na tych rzekach. Należy przyznać, że Biały Dunajec jest najmniej znaną wędkarzom i opisywaną w literaturze dużą rzeką Podhala. Istotnie to woda dość dziwna a na pierwszy rzut oka wydawać by się mogło, że nieciekawa. Stwierdzam jednak, że na pewno tak nie jest.

Głównym mankamentem Białego Dunajca była w porównaniu do innych podhalańskich rzek, niezbyt dobra jakość wody. Jednak ta sytuacja od niedawna uległa znacznej poprawie, co zresztą już na rzece jest widoczne (przynajmniej dla tych, którzy mają porównanie sprzed kilku lat). Więc proponuję wziąć tę wodę jak najbardziej pod uwagę, planując kolejną muchową wyprawę na Podhale. Wodę o której literatura i czasopisma wędkarskie wspominają wręcz śladowo. Nie wiem dlaczego, bo są tutaj także piękne ryby. Biały Dunajec jest niedługą rzeką, bo ma zaledwie ok. 30 km długości. Za to jednak jest on bardzo obfity w wodę, co zawdzięcza krasowemu charakterowi wielu swych tatrzańskich, źródłowych dopływów. Podobnie zresztą jest w przypadku Czarnego Dunajca.

Na Białym wędkować możemy od połączenia się wód Porońca i potoku Cicha Woda. Łowić tu możemy tylko na sztuczną muchę a od 15. 12 do 15. 03 woda jest zamknięta. Z wędkarskiego punktu widzenia rzekę podzielić można na dwa odcinki, pomiędzy którymi jest znaczna różnica w charakterze wody iczęściowo także w ichtiofaunie. Odcinek górny to rzeka od wyżej wymienionego zejścia się potoków do dużego spiętrzenia w miejscowości Szaflary. Tutaj mamy dobre kilkanaście kilometrów rzeki pełnej ciekawych miejsc. Jej szerokość jest bardzo zmienna, od kilku do nawet trzydziestu metrów. Rzeka tutaj, podczas swego biegu napotyka liczne naturalne skalne przeszkody, tak zwane: "zwary" . Są to głębokie doły poprzeplatane grubymi bystrzami. Ładnych potokowców jest tu bardzo dużo a dodatkowo po tegorocznej powodzi w rzece znalazła się spora ilość tęczaków i pięknie brały, gdy wielka woda opadła. Lipienie też tutaj są, jednak liczniej występują niżej, w odcinku dolnym który jest zupełnie inny.

Poniżej Szaflar rzeka jest uregulowana. Brzegi często umacniają wielkie głazy, a co kilkadziesiąt metrów nurt przegradzają szerokie, betonowe progi, zupełnie różniące się od wodospadów na dobrze znanej śląskim muszkarzom górnej Wiśle. Tutejsze progi mają zupełnie inną konstrukcję i są bardzo głębokie. Ciekawe są także rozległe płanie pomiędzy progami. To właśnie odcinek dolny. Tutaj co roku, systematycznie łowione są bardzo duże, nierzadko medalowe pstrągi potokowe i tęczowe. Często także łowione są głowacice, zwłaszcza przez dobrze znających wodę, miejscowych wędkarzy. Jesteśmy jednak w pełni sezonu lipieniowego a ten fragment rzeki jest dość licznie zamieszkany przez ładne lipienie i jest ich tutaj wyraźnie więcej niż kilka lat temu. Wędkując tutaj warto podejrzeć miejscowych wędkarzy, którzy tutejsze ryby, jak już wyżej wspomniałem łowią bardzo skutecznie.

Tegoroczna wielka woda, która przetoczyła się przez tereny południowej Polski, dokonała także istotnych zmian w korycie tej rzeki. Powstała ogromna ilość tak wspaniałych miejsc, że jak najbardziej polecam zainteresowanym wędkarzom wybrać się niebawem właśnie na Biały Dunajec.

Tekst: Mikołaj Hassa,
Foto: Jarek Jurasz