Na Wiśle powyżej jazu w Kiczycach dozwolona jest metoda muchowa, jest to zapis historyczny kontynuowany przez nas od roku 2005. Cóż on w praktyce oznacza? Nie wnikając w szczegóły dotyczące sprzętu to, że inne metody wykorzystujące do połowu przynęty sztuczne są zabronione, a połów na nie traktowany jest jako połów bez zezwolenia ze wszystkimi tego konsekwencjami. Dotyczy to zarówno połowu metodą spinningową, ale również połowu z użyciem pałeczki tyrolskiej czy kuli wodnej. W dwóch ostatnich metodach jako przynętę zwyczajowo używa się sztucznej muchy, pomimo to powszechnie owe metody nie są uznawane za muchowe. W tej kwestii mamy w Polsce dość szerokie regulacje dotyczące tych metod.

Powstaje pytanie co to wędkarstwo muchowe. W omawianej kwestii odpowiedź jest dość prosta.

Wędkarstwo muchowe to taki typ połowu na przynęty sztuczne w którym do zaprezentowania przynęty wykorzystuje się ciężar sznura, a nie ciężar przynęty. Inaczej mówiąc rzucamy sznurem, a nie przynętą (wędkarstwo spinningowe), czy obciążnikiem (połów na pałeczkę tyrolską czy kule wodną).
Tak naprawdę nie ma znaczenia długość wędki, długość przyponu, czy rodzaj kołowrotka, wszystkie te elementy są jakby pochodną tego, że rzucamy wykorzystując ciężar sznura, a nie przynęty.

Do połowu tz. „metodą żyłkową” do wykonania rzutu wykorzystuje się ciężar przynęty, tym samym ma ona nie wiele wspólnego z wędkarstwem muchowym, najbliższa tej metodzie jest przepływanka z użyciem pałeczki tyrolskiej czy innego rodzaju obciążnika, w tym wypadku ciężkiej muchy prowadzącej. W wypadku metody „żyłkowej” wędka muchowa, kołowrotek czy sznur muchowy są tylko atrapami mającymi na celu ominięcie przepisów. Znacznie skuteczniej było by jeśli wędka była by właściwą wędką do przepływani, kołowrotek był kołowrotkiem spinningowym. Pomimo tych zmian mających na celu przechytrzenie obowiązujących na wodach muchowych przepisów, ten typ uprawiania wędkarstwa nie staje muchowym, bo brak tu elementu podstawowego dla omawianej kwestii, czyli rzutu przy pomocy sznura.

Można by było próbować zarzucić, że łowienie na tz. krótką nimfę ma podobny charakter, w pewnym sensie tak, ale mimo wszystko w połowach na krótką nimfę wykorzystujemy sznur do rzutu (w niewielkim stopniu, ale jednak) wędka nie jest atrapą wędki muchowej, a zmiana kołowrotka na spinningowy nie wiele by się zdała. Myślę że krótka nimfa jest granicą po przekroczeniu której wychodzimy już poza ten obszar.

Jednak aby rozwiać wszelkie wątpliwości i ewentualne dywagacje czy wolno łowić czy też nie na muchowej Wiśle „metodą żyłkową” dodaliśmy następujące zapisy:

Na łowisku dozwolony jest połów wyłącznie metodą muchową.
(sznur muchowy musi przechodzić przez przelotki i musi być wykorzystywany podczas rzutów, wszelkie metody żyłkowe, kule wodne, czy pałeczki tyrolskie są niedozwolone)

Wszystkich sympatyków metody, żyłkowej zapraszamy na odcinek poniżej Kiczyc. Gdzie nie tylko można łowić na przynęty sztuczne, ale nie trzeba inwestować w przeróbkę wędki, a kołowrotek można stosować właściwy dla tej metody.


Zamieszanie z tz. „metodą żyłkową” bierze się z tego, że taki typ łowienia jest dopuszczony na zawodach muchowych organizowanych przez FIPS, jednak to jest problem bardziej FIPS-u i regulacji które tam panują, a nie wędkarstwa muchowego jako takiego. Zgodnie z tymi przepisami zadaje się, że łowienie na jigi i multiplikator (jeśli jest nawinięty kawałek sznura) również było by uznane za łowienie na muchę.