Zachwala on pomysł przeprowadzenia inwestycji, mówiąc że: Wisła ma służyć ludziom, dlatego jak najszybciej należy ją do tego przystosować poprzez budowę plaż, nie piaszczystych „bo przecież piasek zmyje woda”, ale trawiastych, i budowę schodów, żeby ludziom łatwiej się z rzeki korzystało... Tekst ten jest napisany w takiej formie, że każdemu zdrowo myślącemu muszkarzowi nóż się w kieszeni otwiera.

Gdy odwiedziłem w tym roku po raz pierwszy uregulowane odcinki Wisły, nie sądziłem, że sprawa wygląda aż tak poważnie. Szczególnie mam tu na myśli jej najpiękniejszy fragment, od Wisły centrum, do jazu w Obłaźcu. Tu właśnie Wisła została najbardziej skrzywdzona. Zdewastowane zostało setki wspaniałych miejsc, w tym przepiękny, przełomowy odcinek rzeki poniżej ujścia potoku Gahura w Wiśle Obłaźcu. Od lat tu łowiłem, bowiem miały w tych miejscach swoje „bunkry” kapitalne potokowce, a ilość wędkujących oraz wypoczywających nad rzeką ludzi była o wiele mniejsza, niż na innych odcinkach górnej Wisły. Zniszczono także zawsze rybne płanie i bystrza w okolicy tartaku i ujścia potoku Jawornik. Teraz są one zamienione w wartkie płycizny, otoczone niegustownymi betonowymi murkami. Podobnie regulowane są także odcinki rzeki poniżej Ustronia, gdzie trwa budowa nowych progów.

Sama rzeka nawet na nie regulowanych jeszcze odcinkach wyraźnie jest inna, niż w poprzednich latach. Na spokojnych płaniach i w baniach” pod progami jest dużo mułu, kamienie pokrywa szlam. Prawie codziennie woda w rzece jest mętna.

Z tego co widać, jeszcze wiele wody w tej rzece będzie musiało upłynąć, zanim ten idiotyczny pomysł zamiany rzeki w wielki basen kąpielowy się zakończy. Mnie osobiście jednak boli nie tylko sama regulacja, ale i podejście do sprawy gospodarza tej rzeki. A dlatego, że WSZYSTKIE PRACE WYKONYWANE SĄ I BYŁY NA ODCINKACH Z KTÓRYCH NIE ODŁOWIONO RYB. Pewne jest to że wiele z ryb zginęło, a nie musiało tak być. Dziwię się pomysłodawcom i zwolennikom nadchodzących Mistrzostw Polski na Wiśle, dlaczego tak potężną imprezę chcą przeprowadzić już na ledwie żywej rzece. Tutejsze ryby prawie co tydzień „obrywają” na rozmaitych zawodach (też w zawodach na bitej rybie – mistrzostwa Okręgu BB), jeszcze bardziej na treningach i po zawodach.

Dlaczego nie bierzemy przykładu od naszych czeskich sąsiadów? U nich też reguluje się rzeki, ale wszystkie tego typu prace wykonuje się w sposób przemyślany. Ten, kto uważa się za gospodarza danej rzeki robi wszystko, aby ewentualne straty były jak najmniejsze. W Czechach każda praca związana z wjazdem ciężkiego sprzętu do rzeki musi być najpierw zgłoszona w instytucji zajmującej się ochroną środowiska w danym powiecie, powiadamia się także rybackiego gospodarza odcinka rzeki, na którym będą przeprowadzane prace. Następnie przeprowadzane są oznakowanie, odłowy i przenoszenie ryb, po zakończeniu których na rzece, poniżej miejsca prac ustawia się bariery antyskażeniowe, chłonące toksyczne związki, mogące skazić wodę. Prace są uważnie kontrolowane, a po ich zakończeniu odcinek rzeki zostaje dodatkowo zarybiony.

Dlaczego jednak u nas symptomów społecznej pracy jest tak mało? Gdy niedawno regulowali Sołę, wędkarze z koła Węgierska Górka uratowali setki ryb przed zagładą. Akcje te zaowocowały później pięknymi wynikami. Obecnie Wisła potrzebuje też takiej pomocy, bo ambicje regulujących tą rzekę są ogromne. Z tego co wiem, roboty przeciągną się do przyszłego roku. Wiele miejsc ma ulec regulacji, więc panowie gospodarze pomyślcie o tym, bo za rok „Puchar Wisły” będziecie organizowali na Młynówce Ustrońskiej.

Tekst i fot. Mikołaj Hassa