Takie zamknięcia się zdarzają, lecz wówczas należy około trzy godziny wcześniej rozpocząć spuszczanie wody z Myczkowiec, by woda zdążyła pokonać przeszło 5 km odcinek i dopłynąć do Zwierzynia, zabezpieczając minimalny przepływ.
W południe, wędkujący na tym odcinku Robert Tobiasz powiadamia Piotra Koniecznego, dyrektora biura Zarządu Okręgu Krosno o zauważonej tragedii.
Ze stosunkowo dużego przepływu 50 m3/s, woda gwałtownie opadając, pozostawiła olbrzymie ilości ryb, na sześciesięciu procentach wyschniętego koryta Sanu.
Wędkarze przebywający nad rzeką porzucając w większości muchówki, ratują ryby przed okrutna śmiercią, przenosząc je do pozostałej strugi wody.
Ale są i tacy, którzy nie zważając na sytuację, usiłują przy użyciu suchej muchy napełnić koszyk.
Piotrek Konieczny błyskawicznie interweniuje w ZEW Solina, jednocześnie wysyłając strażników i działaczy na zagrożony teren.
Robert Tobiasz ze strażnikami wykonują dokumentację zdjęciową martwych ryb, zabezpieczając tym sposobem dowody olbrzymich strat w rybostanie, poniesionych przez gospodarzy Sanu.
Wiele godzin trwa na miejscu dokumentacja tragedii i żmudne szacowanie strat.
Na teren masowej zagłady ryb przyjeżdża też Państwowa Straż Rybacka z posterunku w Krośnie.
Po interwencji Piotra około godziny piętnastej, zaczyna płynąć najpierw 6 m3/s, później 20 m3/s, a po interwencji WIOŚ ok. 40 m3/s.
W nocy ZEW puszcza 70 m3/s, co jest odebrane przez większość opinii publicznej za próbę zatarcia śladów przez spłukanie martwych ryb
i zmarnowanej ikry pstrąga potokowego, który na tym odcinku masowo podszedł do tarła.

Na odcinku sześciu kilometrów, od Zwierzynia do ujścia Hoczewki, po dokładnych oględzinach i skrupulatnym wyliczeniu ustalono następujące straty:

- 120 tysięcy sztuk, czterech roczników pstrąga potokowego o wymiarach
5 cm - 27 cm, w cenie średnio za sztukę 0.70 zł, czyli 84.000 złotych,
- 92 tysiące sztuk, czterech roczników lipienia o wymiarach 7 cm - 33 cm,
w cenie za sztukę średnio 0.95 zł, czyli 87.400 złotych,

Wyliczono z dużą dokładnością, że zginęło ponad 5,5 miliona sztuk strzebli, śliza, różanki, piekielnicy, głowacza i jelca, których stratę naprawdę trudno oszacować w złotówkach, a te gatunki to przecież pokarm pstrągów i głowacic.
Znaleziono też niewielkie ilości piskorza, szczupaka, klenia i brzany.
Ceny ryb prądolubnych w ośrodkach zarybieniowych np. świnki to 0.35 zł/1 szt.,
dlatego moim zdaniem utrata takiej ilości gatunków towarzyszących pstrągowi
i lipieniowi to co najmniej kolejne 100 tysięcy złotych strat i co najgorsze bardzo trudnych do naprawienia.
Pozostają też niebagatelny problem strat w ikrze pstrąga potokowego, który jak na złość zgrupował się na przedmiotowym odcinku w ilościach niespotykanych w poprzednich latach.
Podczas Pucharu Sanu koło drugiej wyspy by zmierzyć 9 sztuk wymiarowych lipieni, chcąc nie chcąc przerzuciłem ponad 50 potokowców żerujących na stanowiskach typowych dla lipienia.
Przecież jedna samica pstrąga składa od 500 - 1000 szt. ikry i nawet jakby założyć skromnie, że tarła przystąpiło 20 tysięcy samic, to średnio zostaje złożone 15 milionów ziaren ikry.
By zakupić taką ilość zapłodnionej ikry, trzeba wydać następne 210 tysięcy złotych.
Tak więc decydenci ZEW Solina, spowodowali wyliczalne, olbrzymie straty w rybostanie, w wysokości co najmniej 520 tysięcy złotych.
By zrekonstruować rybostan trzeba przy bardzo starannym zarybieniu wprowadzić na ten odcinek, co najmniej podwojoną liczbę oszacowanych, straconych sztuk poszczególnych gatunków.
Czy dyrekcja ZWE Solina, która przyznała się do winy i wyraża chęć naprawienia wyrządzonych szkód, przeleje stosowna sumę na konto
ZO PZW Krosno i San za dwa lata będzie Sanem z przed katastrofy?
Mam nadzieję wraz z całą zbulwersowaną wydarzeniem Polską,
że poczucie odpowiedzialności za spowodowanie niespotykanej w rozmiarach tragedii rzeki, skłoni winnych do bezzwłocznego naprawienia szkód, co ma niebagatelne znaczenia dla przywrócenia równowagi w przyrodzie, którą zachwiał człowiek swym bezmyślnym działaniem.



Ponawiam apel o wpłaty na konto ZO PZW Krosno - Bank PKO S.A. o/Krosno Nr 10701210-3388-2221-0100 z dopiskiem „tragedia Sanu”.
Apeluje też na wniosek Piotrka Koniecznego o wypuszczanie złowionych ryb na odcinku objętym tragedią.
Nie bądźmy obojętni na te apele, to wszak nasza rzeka, nasze dziedzictwo, które powinniśmy pozostawić następcom w nienaruszonym stanie


Z całą muchową Polską - Stanisław Guzdek