| |
Co do braku żwiru oraz co się z nim stanie to akurat w sobotę byłe w Słupsku z Arturem W. nad Glaźną (dopływ Słupi), do której wsypano kilka wywrotek żwiru około 2004 roku. Trocie natychmiast znalazły tę wysepkę sprzyjających im okoliczności i od tamtego czasu "przerabiają" ją ogonami corocznie. No i ten żwir ciągle tam jest, początek łachy może 10 metrów niżej, a koniec 20 metrów niżej. Obok ładna tablica o sztucznym tarlisku, jednym z pierwszych na Pomorzu.
A teraz druga anegdota. Odchodzący na emeryturę inżynier - hydrotechnik usłyszawszy, że Ab Ovo chce 10 tysięcy metrów sześciennych żwiru i kamieni do Raby wrzucić w ramach 5-letniego programu wcale się nie zdziwił i odparł, że jak zaczynał swoją karierę w ODGW (poprzednik RZGW) to jego przełożony kazał mu zaplanować coroczne usunięcie nadwyżek żwiru z koryta Raby na około 8 razy dłuższym odcinku w tej samej okolicy. I on z pod dużego palca zaplanował 40 tysięcy metrów sześciennych. Ale kiedy przełożony zapytał: Czemu tak mało? to szybko poprawił na osiemdziesiąt tysięcy...
Refleksja: za pieniądze szwajcarskich bankierów przez pięć lat zrobimy delikatny retusz natury, którą młody inżynier ograbiał corocznie w latach siedemdziesiątych w ramach rabunkowego systemu. Jest to bardziej podobne do budowania budek dla szpaków niż odtwarzania puszczy dla goryli. Ale bez monitorowania naturalnego tarła w miarę naturalnej rzece szkoda nawet gadać o stadzie podstawowym...
Bo żwiru w rzekach nie ma i na Pomorzu i w górach.
|
