| |
W uzupełnieniu poprzedniej odpowiedzi, krótki fragment wstępu do cytowanego artykułu, który zwięźle wskazuje na to, co jest istotne w podejćiu do C&R jako jednego z elementów zarządzania łowiskami:
"Jednym z kluczowych elementów wpływających na wzrost stosowania praktyk C&R, zarówno przez wędkarzy jak i zarządzających łowiskami, jest założenie, że wypuszczane ryby faktycznie przeżywają to doświadczenie. To założenie pochodzi z obserwacji, że wypuszczane po złowieniu ryby zazwyczaj odpływają, najwyraźniej nieuszkodzone. Jednakże badania wskazują, że w większości śmiertelność występuje jakiś czas po ich uwolnieniu (Muoneke and Childress, 1994) i w związku z tym ryby wyglądające na zdrowe podczas uwalniania mogą później wykazywać objawy uszkodzeń bądź zaburzeń czynnościowych spowodowanych stosowanymi praktykami C&R. Biorąc pod uwagę potencjalny wpływ śmiertelności na powodzenie C&R jako praktyki zarządzania łowiskami, istnieje rosnące zapotrzebowanie na zrozumienie poziomu śmiertelności powodowanej przez C&R i określenie w jaki sposób różne czynniki mogą wpływać na przeżywalność ryb po C&R.
Wpływ śmiertelności spowodowanej praktykami C&R jest często niedoszacowany zarówno przez wędkarzy jak i przez gospodarzy łowisk. Z przeglądu wyników 118 badań C&R (załącznik 1) które obejmowały obserwację ponad 120 000 szt. ryb wykazano, że średnia śmiertelność związana z wędkowaniem C&R wynosiła 16,2%. W ten sposób, chociaż wielu wędkarzy może zakładać, że przez praktykowanie C&R nie wywierają wpływu na populacje ryb, znacząca liczba uwalnianych ryb może zginąć. Dodatkowo, wielu wędkarzy po osiągnięciu limitu połowu kontynuuje łowienie, zakładając, że wszystkie kolejne ryby będą wypuszczać, jednak często nie biorą oni pod uwagę liczby ryb, które zostaną w sposób niezamierzony uśmiercone w wyniku takiego postępowania. "
Pozdrawiam serdecznie
Jerzy Kowalski
Nadesłany link: http://www.wcwi.pl/index.php?option=com_content&task=view&id=2513
|
