Proszę napisać parę zdań jak to kiedyś wyglądało na Łososinie. Obserwacje z 50 lat są bezcenne i
dobrze by było je opublikować na forum, nawet w skróconej formie, zamiast "dusić w sobie"

Czyli odcinek / rewir powyżej Piekiełka...Rzeczywiście tak jak kolega wspomniał jakby Pan panie
Zbigniewie co nieco "skrobnął" w miarę wolnego czasu, sił, możliwości (sumarycznie) o swoich połowach,
na forum na pewno było by to ciekawe, choćby z racji długoletniej Pana praktyki z muchówką w ręku. Bo
wszyscy tutaj jak jeden mąż łakniemy wiedzy na te tematy....No cóż ja prowadzę notatki bezpośrednio po
przyjeździe z łowienia od prawie 40 lat, tyle, że dotyczy to głównie rzeki San, jak i zbiorników zamkniętych,
(ostatnio) - głównie ryby spokojnego żeru...Pozdrawiam (y) ciepło.!, Jan.

Dziękuję za zainteresowanie, ale wystukanie jednym palcem na klawiaturze historii moich obserwacji i hobby od
1971r po zdobyciu Karty Wędkarskiej, plus całe przynajmniej 15 lat plus przedszkole gdzie codziennie przechodzi
lem przez rzyczke przerasta moje możliwości, choc zawiązanie suchej muszki 18 na żyłce 12 jest w moim
zasięgu,na Dunajcu albo Sanie Wodom Cześć

Jasna sprawa. Ja od 1974r.w PZW...a na muchę od 1983r. To i tak nieźle!, ja już nie zawiąże na 20-ce bez
okularów np. Greęnwell's Glory, z serii moich ulubionych na lipienia...Pozdrawiam!.

Fajnie, że zaglądacie tu Panowie Seniorzy. Ja w PZW od 1981, pstrągi łowię na robaka od 1978
(zaprzestałem), na muchę od 79.
Też omc senior. Pozdrowienia

Mnie dopisz do swoich parametrów. Tyle że "na muchę" od najsławniejszych Mistrzostw Świata na Sanie.
Noooo, może sporadycznie od .... Stanu Wojennego. Kulka. W 1983r. kręciłem pierwsze muchy do sklepu
"wędkarskiego". Niestety z książek Węglarskiego i innych gazetowych recept.
Z muchówką (licha polska klejonka) zdecydowanie od 1985r.

U mnie wtedy był przerabiany Tonkin w ruchu, tzn. zmodyfikowany - sam pręt, przebrany, bo z
kilkudziesięciu było parę sztuk prostych...., założenie skuwek, przelotek, uchwytu ze starej ruskiej wędki
spinningowej. O muszkach lepiej nie mówić, dlatego jeździłem cyklicznie do Krakowa, bodajże na
Bohaterów po muchy, bo na Siennej były raczej kiepskie. Cieszyłem jak diabli, bo miałem już na co łowić,
a muchy były wyśmienite, a bałem się, żeby je szybko nie stracić. Wydaje mi się , że Adam Sikora przez
jakiś czas tam wówczas coś kręcił dla sklepu, bo muchy były naprawdę znakomite. Od kolegi W.
Węglarskiego mam za to parę nimf, skutecznych na Dunajec, o które prosiłem go, żeby "coś pokazał"
innego .Co ciekawe te nimfy jeszcze mam i okazały sie skuteczne również na San. Resztę doczytałem w
jego interesujących felietonach na łamach "WW"z serii "Moja Ulubiona". To tak w dużym skrócie,
pozdrawiam!.

Od kolegi W. Węglarskiego mam za to parę nimf, skutecznych na Dunajec, o które prosiłem go, żeby
"coś pokazał" innego .Co ciekawe te nimfy jeszcze mam i okazały sie skuteczne również na San. .

Wrzuć zdjęcia jak możesz. dzięki

Są to : Amber Nymph, jak również "Czekoladka" - Dark Chocolate Nymph?, na Sanie zwana "Brązką"
.Wszystkie wykonane "skromnie", w wielkości 10-12, na Limerickach.

Ponawiam prośbę o wrzucenie zdjęć. Chodzi mi o to by pokazać jak prymitywne były kiedyś nasze nimfy,
co dobrze pamiętam bo sam takie kręciłem, w porównaniu do obecnie stosowanych. Dziś mamy cuda,
specjalne ogonki, dziesiątki odmian dubbingow, flasze, kołnierzyki, pochewki, główki wolframowe w
tysiącach kolorów i odcieni itp. A przecież na tamte koczkodany ryby brały kiedyś jak głupie. Wrzuć
zdjęcia, pliz.

Kończąc ten wątek...Pierwszym kołowrotkiem, umownie muchowym był zakupiony w Jedności Łowieckiej
kołowrotek gruntowo-muchowy, zwykła szpula. Przy modyfikacji hamulca, nadawał się do łowienia
(niemiecka Libelle była szczytem marzeń). Znacznie bardziej skomplikowana była sprawa zastosowania
odpowiednich sznurów do zrobionego uprzednio wędziska. Miałem wówczas 3 sznury, z czego jeden -
czeski "kabel" kupiony. Ten ostatni do połowu na mokrą, tudzież nimfę (koledzy wiedzą z jakiego powodu),
Natomiast na suchą muchę miałem sznur zrobiony z nici chirurgicznych, odpowiednio spreparowanych
(pokost lniany, wosk pszczeli, parafina w odpowiednich proporcjach), jak również "wymodowany" z torby-
siatki na zakupy - tutaj była żmudna praca przy rozplątywaniu siatki, ale miało tą zaletę, że człowiek
nabierał cierpliwości w różnorakich, wodnych sytuacjach , jakie niejednokrotnie zdarzały się późniejszym
czasie wędkowania....