| |
Takie opowieści są jak narkotyk. Uzależniają od przeżyć w nich opisanych. Zachęcają żeby spróbować wbrew
zdrowemu rozsądkowi, tego co piszą, wbrew wszelkiej logice która podpowiada "nie ma sensu".
Jest sens. Właśnie po to co można przeżyć czytając opowiadanie autora. Takich wrażeń nie spotka się nigdzie,
nie wysiedzi w domu, nikt ich ani nie da ani nie sprzeda.
Dzięki takim opowiadaniom czytanych w latach PRL-u, stanu wojennego i wolnego czasu w zimowe ferie
człowiek "nakręcał" się na kolejny sezon. Mimo braku sprzętu, przynęt, odpowiedniej odzieży, transportu. Ale
było to co najwazniejsze oprócz PKS-u i pociągów, zawsze byly ryby.
Dziękuje Kazimierzowi Żerdce za to co robi. Za to że mu się chce. Za to że tym się dzieli zarażając być może
młode pokolenia czekające na takie przeżycia w swoich cieplutkich domach.
To że potrafi jest oczywiste.
Pozdrawiam i zachęcam wbrew wszelkim narzekaniom że nie wolno, nie wypada, nie ma sensu.
Tego co zobaczy się na takich wyprawach nikt jak nie da. A świeżego powietrza, aktywności, hartu nie tylko
ducha nigdy za wiele.
Wody o tej porze roku są piękne podobnie jak aura i widoki nad nimi.
|
