| f l y f i s h i n g . p l |
2024.04.23 |
 |
| | | | | | |
| | | | |
|
FORUM WĘDKARSTWA
MUCHOWEGO
|
|
|
|
|
 |
Odp: Głowacica na OS San - SENSACJE, PLOTKI I INNE
: : nadesłane przez
Piotr Konieczny (postów: 1498) dnia 2018-10-23 10:29:30 z *.iwacom.net.pl |
| |
1.2 Metodyka badań składu pokarmu nurogęsią
Badania pokarmu nurogęsi oparto na żołądkach martwych ptaków znalezionych wzdłuż biegu Sanu w
dniach 12-14 lutego na odcinku od zapory zbiornika zaporowego w Myczkowcach do Leska (Ryc. 1).
Ptaki padły prawdopodobnie na skutek silnych mrozów panujących w tym czasie na terenie objętym
badaniami (nocą poniżej-30°C).
Oprócz badań nad składem pokarmu prowadzono także obserwacje dotyczące żerowania oraz liczono
ptaki żerujące i odpoczywające w rejonie Leska. Równocześnie z liczeniem prowadzono obserwacje
dotyczące sposobu żerowania ptaków (Fot. 1) na dwóch odcinkach rzeki o łącznej długości około 4500
m. Dane dotyczące okresu czasu w jakim obserwowano gwałtowny wzrost liczby nurogęsi żerujących
na Sanie uzyskano od Społecznej Straży Rybackiej (Okręg Polskiego Związku Wędkarskiego w
Krośnie).
Obserwacje nanoszono na urządzenie GPS Oregon 550 (Garmin) a następnie przenoszono do
programu Google Earth, dla porównania zmian liczebności i miejsc żerowania ptaków. Łącznie w
okresie prowadzonych badań znaleziono 6 martwych ptaków.
Z żołądków znalezionych, martwych ptaków pobierano treść dzieląc ją na dwie porcje. Porcję pierwszą
stanowił pokarm znaleziony w górnej i środkowej części żołądka - mniej lub bardziej zachowane ryby-
ofiary, zjedzone prawdopodobnie w okresie 24 godzin od śmierci ptaka. Porcję drugą stanowiły
niestrawione elementy kostne uformowane jako wypluwka znajdowane w dolnej części żołądka. Każdą
porcję pakowano w oddzielny woreczek foliowy. Martwe ptaki pozostawiano w miejscu znalezienia nad
brzegiem rzeki. Wyizolowany pokarm przewieziono na teren Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego
gdzie poddano go dalszej analizie.
Gatunki ryb-ofiar oznaczano na podstawie: cech morfologicznych, łusek, otolitów (pstrąg potokowy,
głowacza białopłetwy), kości szczęk i lemiesza (pstrąg potokowy), i kości gardzielowych (ryby
karpiowate) (Wziątek i in. 2005).
Długość ofiar określano na podstawie pomiarów bezpośrednich lub też na podstawie równań regresji
krzywoliniowej opisujących zależność pomiędzy długością elementu kostnego a długością ciała lub
długością całkowitą ofiary.
Masę zjadanych ofiar szacowano na podstawie wyników badań przedstawionych w pracach
Witkowskiego (1972) i Nowaka i in. (2009) określających zależność pomiędzy długością a ciężarem
ciała dla poszczególnych gatunków ryb.
8
Skład pokarmu opracowano metodami udziału wagowego i liczbowego oraz częstości występowania
(Wziątek i in. 2005).
Dla określenia łącznej biomasy pokarmu zjadanego przez ptaki przyjęto że dobowa racja pokarmu dla
tego gatunku wynosi 315 g (Zydelis i Kantautas 2008)
Szacunku liczby ofiar zjadanych przez ptaki w okresie prowadzonych badań dokonano według wzoru:
Nc – całkowita oszacowana liczba ofiar
No – przeciętna liczba ofiar w jednej porcji pokarmu,
Np. – liczba ptaków obserwowanych pomiędzy 12 a 14 lutego (żerujące i odpoczywające) = 1000.
T – ilość dni żerowania stada ptaków o określonej liczebności = 10 (od 5 do 14 lutego).
Wartość błędu oszacowania interpolowanych wyników dotyczących liczby zjedzonych ryb na całą
obserwowaną populację ptaków dokonano w oparciu o gotowy arkusz kalkulacyjny zamieszczony na
stronie internetowej Instytutu Badań Rynku i Opinii Publicznej (WWW.CEM.pl).
Symulacji dokonano wyłącznie dla tego okresu od 5 do 14 lutego ponieważ po 14 lutym pomimo
poszukiwań nie znaleziono więcej martwych nurogęsi. Wzrost temperatury powietrza spowodował
również rozmarznięcie części zbiornika w Myczkowcach i kanału ulgi elektrowni wodnej, co stworzyło
dla ptaków alternatywne żerowiska. Interpolacja wyników dotyczących składu gatunkowego pokarmu i
liczby ofiar na czas od 15 do 18 lutego byłaby obarczona dużym, niemożliwym do oszacowania
błędem i dlatego pominięto ją w rozważaniach.
9
1.3 Wyniki
1.3.1 Noclegowiska kormoranów i zmiany liczebności w okresie prowadzenia badań.
Miejsca nocowania kormoranów zmieniały się w zależności od okresu roku. W sierpniu, wrześniu,
październiku główne noc legowisko kormoranów znajdowało się nad zbiornikiem Myczkowce. W tym
okresie przebywało tam od 3 do 143 ptaków (Tabela 1, Mapa 1).
Od listopada do początku stycznia główne noc legowisko kormoranów znajdowało się nad Zbiornikiem
Solińskim. Ptaki nocowały w zatoce na wschodnim brzegu zbiornika oraz na Wyspie Okresowej.
Szacunkowa liczebność kormoranów w tym okresie wynosiła od 143 listopad do około 240 grudzień.
W styczniu i lutym po utworzeniu się pokrywy lodowej na zbiornikach zaporowych ptaki nocowały
głownie nad rzeką San na drzewach porastających skarpę brzegową (Mapa 1).
|
| |
[Powrót do
Forum] [Odpowiedz] [Odpowiedz z cytatem] |
|
|
| |
|
Nadawca
|
Data |
| |
Brak odpowiedzi na ten list.
Zobacz następną wiadomość.
|
|
|
| |
|
|
|
|
|
Copyright
© flyfishing.pl 2002
wykonanie |
|
|