| |
Nie potarfice, bo ja tak:
To jest scenariusz najlepszego filmu katastroficznego. Część działaczy bezradnie opuszcza ręce lub
struktury PZW. Inni próbują przetrwać na posadkach, jednak przytłoczeni ogromem nowych zadań i
górą pieniędzy popadają w stany nerwicowe. Urywają się telefony z hurtowni wędkarskich z pytaniem
dlaczego wstrzymano zakupy badziewia na nagrody. Z każdym rokiem kurczy się lista nominowanych
do odznaczeń związkowych i państwowych, bo czym je uzasadnić, przecież nie ma już osiągnięć
organizacyjno – sportowych. Jak teraz rozpisać diety, delegacje itp. koszty. Może weźmy się za
zarybiania i trzeba przeprosić się z ichtiologiem, on coś kiedyś nieśmiało wspominał o monitorowaniu
efektów zarybień. Cholera trzeba się zająć tą pieprzoną ochrona wód, tylko jak?. Może SSR, tak chyba
coś takiego jest przy PZW? Nie no coś trzeba robić, może poszukać te wszystkie wnioski, pomysły i
postulaty wędkarzy, które składali do zarządów. Pani Zosiu, gdzie te pisma z Kół i od Kolegów ? A co
mi Pan tu teraz– przecież od razu szły do kosza. To może jakieś sympozjum – Jezu ale o czy? Wiem -
może pomnik. Tak to dobry pomysł. Pomnik pamięci zasłużonych dla PZW, najlepiej taki ze 100
metrów wysokości … a co teraz stać nas na to.
|
