| |
Theodore Gordon (1854-1915) od dziecka wędkował i polował na Wschodzie Stanów, głównie w Pensylwanii, Nowym Jorku, Georgii i New Jersey. I mimo szczerych chęci nigdzie nie potrafił zagrzać miejsca. Przez czas dłuższy imał się rozmaitych zajęć, głównie na posadach urzędniczych, i gdzieś około 1890, porządnie już wymęczony gruźlicą, poświęcił się całkowicie wędkarstwu. W tamtych czasach na Wschodzie USA dominującym gatunkiem był ciągle brookie, czyli pstrąg źródlany. Brookie znany jest z tego, że bierze chętnie jaskrawe mokre muchy i nie peszy go nieumiejetne prowadzenie sznura. Niestety, zaledwie kilka lat dewastacji siedlisk oraz sprowadzenie pstrąga potokowego przetrzebiło amerykańskie populacje źródlaka. Potokowiec był znacznie bardziej wybredny. W odpowiedzi, Gordon dalej łowił na mokrą, ale inaczej niż wszyscy. Zamiast rzucać w poprzek nurtu, przytapiać i spławiać muchę na naprężonym sznurze, rzucał pod prąd i pozwalał muszce zatonąć dopiero wtedy, gdy namokła. Ryby brały chętniej na mokrą, która wciąż jeszcze pływała po powierzchni. Gordon postawił pierwszy krok w drodze do skonstruowania amerykańskiej suchej.
Wiecej na:
Nadesłany link: http://muszkiipaluszki.wordpress.com/
|
