Włókno grafitowe w tkaninie kierunkowej, a kompozyt określa zarówno mieszaninę tkanin grafitowych i szklanych
np ugly stick lub połączenia z żywicą. Maty o układzie włókien niejednorodnym dawały znikomą wytrzymałość na
zrywanie.
Przetarcie (np. krawędzi złącza) papierkiem ściernym lub po białej kartce (mniej pewny
wynik) pokaże ile węgla może być w kompozycie. O ile w ogóle jest. Waga i oględziny
grubości blanku/kija mocno nakreśla wynik pytania węgiel/szkło. Skrobanie z wierzchniej
warstwy ukaże strukturę i rodzaj maty.
Wizualnie sama struktura końcowej warstwy (po lakierze) wyglądająca na oplot węglowy nic
nie mówi. Wszystko można pomalować odpowiednim kolorem farby wyglądającym na
węgiel. Wielu tak robiło na „przełomie ery” blanków.
