| |
Nie w tym rzecz. Rozumowe podejście do obserwowanych zjawisk jest
kluczowe. Każdą linkę można zastosować do mokrej lub suchej muchy,
zależnie od sytuacji. Ja często ciapię mokrą rzutami rolowanymi i fajnie to
się przetacza przez wodę. Na suchą muchę zwykle łowię dalej niż na
mokrą i wolę krótszy stożek przedni. Po prostu im dalej rzucasz tym
większa prędkość sznura, a linki koniczne nie lubią dużych prędkości.
Innymi słowy ja łowię na mokrą blisko, zwykle na dystansie granicy stożka
tylnego z "brzuchem" leniwą rolką, a na suchą bywa że rzucam dalej i ona
lepiej się zachowuje przy większej prędkości.
Są też niuanse inne. Gdy łowię mokrą na przemian z daleką nimfą, wolę
"korek" czyli linkę maczugowatą.
Suszyć wolę szybszym kijem, mokrzyć wolnym, ale i tak biorę szklaka na
jesienne lipienie na suchą... właściwie nie wiem czemu, chyba z
przyzwyczajenia, tradycji i przyjemności holu.
Znowuż, jeśli mokrzę na wietrze i dalej, wolę maczugę. A jeśli nie ma
wiatru lub jest delikatny zdecydowanie lubię suszyć koniczną WF.
Itp. itd. Pokazałem tylko ideę pewnej generalizacji linek na potrzeby
własnych obserwacji, którą wędkarz może poczynić nie dla Dmycha, a
swojej własnej korzyści. Chodzi o to żeby być świadomym pewnych
zależności i konsekwencji.
Do powiedzenia XIX wiecznych amerykańskich muszkarzy "keep wet fly
wet", możnaby dodać oczywiście "keep dry fly dry". I choć lepiej się suszy
maczugą z kijem fast, ludzie i tak często do suchej biorą koniczną i full
flex, bo z kolei pasuje im ochrona cienkiego przyponu. Powolną rolkę z
mokrą lepiej zrobisz koniczną i kijem wolniejszym, ale znowu ludzie
często przeplatają mokrą ze streameraem i nie chce im się zmieniać co
rusz szpuli, więc łowią na maczugę. No i tak możnaby w nieskończoność.
Dlatego to co pokazałem w tabeli ma być wyłącznie inspiracją, żeby tego
nie ignorować. Resztę każdy rozkmini samodzielnie.
Powodzenia Wszystkim w rozkminkach
|
